ผมลดความอ้วนได้แล้วคร้าบบ..
ผมลดความอ้วนได้แล้วคร้าบบบบ...
ลดได้เพราะความบังเอิญ..บวกกับความจำเป็น
อย่างเพิ่งงงครับ เรื่องมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ..ที่เอามาเขียนนี่ก็เพราะว่าไปเล่าเรื่องการออกกำลังกายหลังการผ่าตัดในห้องคุยกันเจ๊าะแจ๊ะ ความจริงจะเข้าไปคุยเรื่องจากการไปเห็นโฆษนาขายหวดนึ่งข้าวและกระติ๊บในเว็บ แอมาซอน..หลายคนก็เข้ามาดูแล้วถามเรื่องอาการหลังการผ่าตัดของผม ทีนี้คุณไทยแท้แท้ ผ่านมาพบเข้าและถามถึงการออกกำลังกายที่ผมทำ เผื่อจะมีประโยชน์สำหรับผู้อ่านที่กำลังต่อสู้อยู่กับเรื่องไขมันตรงส่วนที่สมมุติว่าเอว..และแนะนำว่าควรจะเอาไปลงที่ห้อง คลีนิคชาวครัว น่าจะเหมาะสมกว่า ตอนแรกผมก็ยังลังเล เพราะว่านี่มันเป็นข้อเขียนจากประสบการณ์ไม่ใช่วิชาการ ซึ่งบางคนนำไปใช้อาจไม่ได้ผลก็ได้...เพราะพื้นฐานทางร่างกายของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่มาคิดอีกทีคงจะมีคนได้แง่คิดจากข้อเขียนนี้บ้าง...
และเพื่อเป็นการชดเชยกับการที่ผมหายหน้าจากครัวนี้ไปนานมาก...กลับมาเล่าเรื่องราวที่อาจมีประโยชน์แก่น้องๆหลานบ้างคงจะดี..จึงตอบตกลง...
...........เรื่องราวการลดหุ่นหรือลดพุงนั้น ไม่ใช่เพิ่งจะมาเป็นหลังจากการผ่าตัดคราวนี้นะครับ เกิดขึ้นมาสามปีแล้วครับ คือผมหุ่นดีมาหลายปีแล้วครับ...แหมพูดแล้วอยากโชว์รูปจัง.. เกรงใจว่าหน้าแก่ไปหน่อย..เดี๋ยวแฟนๆบอกเลิกหมด...
.........ผมเป็นคนร่างใหญ่..สูง 172 ซม.หรือ ราว 5 ฟุต 8 นิ้ว ใส่เสื้อไซส์ L 16 ครึ่ง น้ำหนักตอนที่รู้สึกว่า อ้วน นั้น 174 ปาวด์ ถ้าเที่ยบเป็นเมตริกก็ราว 79 กก. ที่บอกละเอียดขนาดนี้ก็เพราะจะได้มีข้ออ้างว่า ก็ผมตัวใหญ่ น้ำหนักมันก็ต้องมากนะซี...มีเพื่อนหลายคนก็บอกกับผมแบบนี้...คงจะพูดปลอบใจตอนได้ยินผมบ่นเรื่องลดน้ำหนักไม่สำเร็จสักทีก็เป็นได้..
.......ความจริงตัวใหญ่ขนาดผมกับน้ำหนักขนาดนี้มันก็พอดูได้..ไม่น่าเกลียด (ผมว่าเอง) แต่ปัญหาที่ผมกลุ้มคือ พุง มันยื่นหน่อยๆครับ...นี่ถ้าผมเป็นนายพลอยู่เมืองไทยผมจะไม่กลุ้มใจเลย...เพราะบรรดานายพลทหารนายพลตำรวจเมืองไทยเขานิยม ไว้พุง กันทั้งนั้นครับ...แต่นี่ผมไม่ใช่นายพล แล้วก็ไม่ได้อยู่เมืองไทย...เห็นรูปถ่ายตัวเองแล้วมันกลุ้มครับ ไม่ว่าแต่งตัวชุดไหน จะใส่แค่เสื้อเชิร์ตหรือใส่สูต มันก็พุงยื่นน่าเกลียดอยู่นั่นแหละ....โธ่..ถึงแม้จะแก่..ก็ขอเป็นคนแก่แบบหุ่นดีๆหน่อยเถอะครับ
.......อ่านตำราเขาแนะนำให้ลดอาหารประเภทไขมันพร้อมทั้งออกกำลังกาย..ผมก็ทำตามครับ...ทำอยู่หลายเดือน ลงมาได้ที่ 170 ปาวด์ ตื่นเต้นและดีใจมาก...พอเผลอตัวไปหน่อย..ขึ้นไป 175 เลยทีนี้ ก็คงเพราะเรื่องขึ้เกียจออกกำลังกายกับเรื่องตามใจปาก หรือเรียกให้หรูหน่อยก็คือ พฤติกรรมการกินอาหาร นั่นแหละครับ.....
.........ผมก็พุงยุบไปบ้างสลับกับพุงป่องบ้างเรื่อยๆมา แต่ช่วงที่ป่องนั้นมันนานกว่าช่วงยุบ..... .....แต่ขนาดนั้นผมยังปากดีคุยอวดเพื่อนฝูงอีกว่า....การลดความอ้วนไม่เห็นยากเลย..ผมเคยลดได้ตั้งหลายครั้ง...! ?
....... จนกระทั่ง...ผมเกิดป่วย...ป่วยมากเสียด้วย....หมอบอกว่าเป็นโรค......
ขอโทษที ต้องหยุดไปชงนมให้ลูกแล้ว...ไว้ต่อคราวหน้านะครับ