ระหว่างทางที่จะไป Ranthambore เราไปแวะดื่มชากัน เป็นร้านข้างถนนเลยค่ะ ชาที่นี่เรียกว่า "๋Jai" สงวนราคาอยู่ที่แก้วละ 4ถึง 5 รูปีแค่นั้นเอง เน้นนะคะ ต้องดื่มแถวข้างถนนนะคะ ถ้าไปดื่มตามร้านอาหารก้อแก้วละสี่สิบรูปีอัพเลยค่ะ
นายแบบนั่งหน้าร้านถ่ายคู่กะกระโถนดูเหมาะเหม็ง ฮ่าๆๆๆ
เด็กๆพวกนี้เค้าแตกตื่นกันมากค่ะ เค้าขอให้โหน่งถ่ายรูปพวกเค้า เค้าเอาการบ้านภาษาอังกฤษมาให้โหน่งทำ แม่เจ้า น้องหญิงทำการบ้านเด็กป.สอง ป.สามของอินเดียไม่ได้อ่ะ ยากโคตรๆเลยน่ะค่ะ
ที่บอกว่าเด็กๆเค้าแตกตื่นไม่ได้มาขอเงินนะคะ พวกเค้าน่ารักมาก เค้ามาแตกตื่นหน้าน้องหญิงค่ะ ไอ้เราก้อคิดว่าเค้าจะแตกตื่นหน้าฝรั่งกัน แต่ไม่เลยที่อินเดียหญิงฮอตนะคะ คือไม่มีใครแตกตื่นหน้าฝรั่งเลยค่ะ เหมือนเค้าเห็นนักท่องเที่ยวที่เป็นฝรั่งกันบ่อย แต่ไม่ค่อยเห็นคนเอเชียกันน่ะค่ะ ไม่ว่าน้องหญิงจะผ่านไปหลืบไหนของอินเดีย คนอินเดียมักจะแอบมอง แอบเขิน วี๊ดวิ๊วก้อมี เรียกพ่อแม่กันแห่มาดูเดี๊ยนบ้างก้อมี มันเลยมีคำถามว่า "หะโหน่งเป็นสิ่งแปลกปลอมของอินเดียหรืออย่างไร" คริๆๆๆ ตกลงว่าตูสวยหรือขี้เหร่ฟะ เค้าถึงได้ตื่นตระหนักหน้าเราเยี่ยงนัก
แต่ส่วนใหญ่ไม่มีใครคิดว่าโหน่งเป็นคนไทยเลยอ่ะ บอกว่าเป็นคนจีน หรือญี่ปุ่นกันหมด เหอๆๆ