กลับไทยคราวนี้ สิ่งที่เราต้องการทำจริงๆไม่ใช่อยากไปเที่ยวเมืองไทย เพียงแค่อยากใช้ กทม. เป็นทางผ่านฮ่ะ ทางผ่านไปเยือนอินเดีย ทริปนี้ตกลงกันสองคนปั๋วเมีย ว่าไม่เอาลูกไปนะ เพราะว่าอินเดียมันคงยังไม่เหมาะกะการเดินทางสมบุก สมบันกะเด็กๆเล็ก พวกเราเลยหัวหกก้นขวิดกันได้เต็มที่
ทำไมอยากไปอินเดีย ก้อไม่รู้เหมือนกัน แต่เราคิดว่าเป็นหนึ่งในประเทศที่น่าสนใจ ก่อนได้ไปอินเดีย มีคนท้วงติงว่าไปอินเดียเหรอ สกปรกนะ Culture Shock งู๊นงี๊ แต่ด้วยความที่อิฉันเป็นหนึ่งในคนที่เกิดมาในสภาพแวดล้อมไม่ได้ไฮโซหรูหราอะไร เอาวะลองดูสักที โหน่งชอบลองของด้วย
การเตรียมตัวก่อนไปอินเดีย โหน่งเตรียมตัวอะไรบ้างมาดูกันค่ะ
วัคซีน โหน่งฉีดไข้หวัด 2009 ไปค่ะ
อีกตัวก้อหมอให้กินวัคซีนแบบกิน มันคือป้องกันไทฟอยด์
ส่วนยาที่เตรียม ซึ่งไม่เคยได้ใช้เลย แต่เชื่อเถอะว่าพกไปก้อดี ได้แก่
เจลล้างมือ (โหน่งใช้หมดขวด ภายในสองสัปดาห์)
ยาพาราเซ็ตตามอล
ยาแก้แพ้ ลดน้ำมูก
ยาแก้ท้องเสีย ที่เป็นถ่านดำๆน่ะค่ะ
ผงน้ำตาลเกลือแร่
กระดาษเปียกแบบเช็ดก้นเด็ก (อันนี้ได้ใช้ชัวร์ปู้ด)
ผ้าอนามัย (พกไปจากไทยไม่พอ ไปลองของอินเดีย ก้อสบายแบบไม่เคยรู้สึกมาก่อนเหมือนกันค่ะ)
ผ้าเปียกอนามัย(เหมือนกระดาษเช็ดก้นเด็ก แต่เป็นแบบสำหรับวันนั้นของเดือน หาซื้อได้หน้า รพ. ศิริราช)
พวกเฟิร์สเอด ต่างๆนานา
น้ำยาล้างตา แบบมีแก้วล้างตัวได้อ่ะ
ผ้าปิดจมูก
สรุปก้อไม่ได้ป่วยไรมากมาย แต่มีอยู่วันที่สิบได้ ปวดท้องแบบขดงอ แถมความดันเกือบแตกตาย เพราะต้องนั่งรถผ่านทะเลทราย ร้อนมากๆฮ่ะ กินข้่าวไม่ลง แต่คนขับรถหายาไรมาให้กินไม่รู้ ก้อเลยดีขึ้น
ถ้าใครอยากมาราชาสถาน หรือท่องเที่ยวอินเดีย แนะนำว่าช่วงที่โหน่งไปดีมากๆเลยค่ะ อากาศไม่ร้อนมาก เห็นสามีบอกว่าอินเดียหน้าร้อน อุณหภูมิถึง 45 องศากันเลยทีเดียว แนะนำไปช่วงหน้าหนาวของอินเดียดีกว่า เพราะอากาศเหมือนหน้าร้อนที่สวิสเลยหญิงพอรับได้ค่ะ
เอาล่ะเตรียมข้าวเตรียมของเสร็จตามไกด์สาวสวย หะโหน่งพาเพลินมากันเลยพี่น้องค๊าบ
โหน่งมาถึงอินเดียวันที่ 19 ธันวาค่ะ ถึงอินเดียตอนประมาณ 10.55 น. แต่พี่อเล็กเค้าบินมาจากสวิส เค้ามาถึงตอนเที่ยงคืนก่อนโหน่งมาถึงค่ะ เค้าเลยไปพักที่โรงแรมก่อนภรรเมียแสนสวยจะมาถึง
วันแรกเราก้อไม่ได้มีไรมาก ก้อแค่พักผ่อนที่โรงแรมและเดินเล่นรอบๆ บริเวณนั้น ทำตัวให้คุ้นเคยกะสภาพการจราจรของกรุงเดลีย์
ใครไปวันแรกอาจจะปวดกระบาลเล็กน้อยนะเคอะ เพราะคนอินเดียขับรถชิดกันมาก แถมขับไปทางไหนเค้าก้อบีบแตรกันแปร๊นๆๆ ไม่ว่าจะอะไรก้อบีบแตรใส่กัน คือเราว่า กทม. เราขับรถแย่แว๊ว พอโหน่งกลับจากอินเดีย รู้สึกได้ถึงความ peaceful ของจราจรไทยไปเลยน่ะค่ะ เพราะการจราจรที่นั่นปวดหัวมากๆ ฮ่าๆๆๆ