+++ ตอบ เมย์
ข้อแรกที่ถามว่าใกล้แค่ไหน ก็ใกล้เท่าที่จะดูพอดี คืออย่างมีอาหารในจาน
รูปก็ควรจะเห็นจานทั้งหมด...คราวนี้การถ่ายรูปยิ่งถอยออกมาห่าง รูปยิ่งเล็ก
พอเข้าใกล้ก็ใหญ่ขึ้น เหมือนกับรูปตัวอย่างที่ผมใช้จานใหญ่ใสขนม 4 ชิ้น
ก็ห่างอยู่ระยะหนึ่ง พอเปลี่ยนเป็นจานเล็กขนมชิ้นเดียว ผมก็สามารถขยับกล้อง
เข้ามาได้ไกล้กว่าเดิมอีก....เพื่อให้รูปเต็มกรอบเหมือนกัน....
.....ส่วนระยะฉากหลัง ยิ่งห่างมากยิ่งดี
ทดลองดูครับ ลองให้หลายระยะ กล้องดิจิทอล มันดีตรงนี้แหละ
....<span style='color:blue'>ต่อมาที่ถามว่าจะตั้งหน้ากล้องให้กว้างทำอย่างไร</span>
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า ในกล้องเล็กทั่วไปนั้น หากเราถ่ายในโหมด Auto ภาย
ในห้องที่มีแสงพอควร แล้วสั่ง <span style='color:red'>ปิดแฟลช</span> หน้ากล้องมัน
จะเปิดสุดเต็มที่..(ซึ่งก็ไม่กว้างเท่าไร) ไม่ต้องห่วงครับ...
.....แต่มันมีความจริงที่ไม่เข้าท่าอยู่อย่างหนึ่งของเลนซ์ซูม... ที่ผมเคยบอกข้าง
ต้นว่า จะให้ฉากหลังเบลอร์ <span style='color:red'>ต้องซูมให้มาก และเปิดหน้ากล้องให้กว้าง</span>....นั่น
<span style='color:blue'>ในความเป็นจริงสำหรับเลนซ์ซุม มันทำไม่ได้ครับ</span>
เลนซ์ซูม คือเล็นซ์ที่สามารถเปลี่ยนมุมของภาพให้กว้างหรือแคบได้อย่างต่อเนื่อง
ซูมเข้า ก็จะได้ภาพใหญ๋ ซูมออกภาพก็เล็กลงแต่เห็นได้มากขึ้น....
.....ตรงที่ผมว่าไม่เข้าท่าก็ตือ ตอนซูมออกให้มุมกว้าง หน้ากล้องมันจะเปิดกว้างด้วย
แต่พอซูมอิน จะให้ภาพใหญ่ หน้ากล้องมันจะปรับเล็กลงด้วยอย่างอัตโนมัติครับ...
......ดังนั้น จะถ่ายโดยซุมใกล้ด้วย แล้วก็ให้หน้ากล้องเปิดกว้างด้วย โดยเลนซ์ซูม
นั้น ไม่มีทางครับ...
นี่เป็นอีกสาเหตุุุหนึ่งที่นักถ่ายรูประดับโปรเขาไม่ใช้เล็นซ์ซูม แต่เขาจะใช้เลนซ์ต่าง
ขนาดให้เหมากับงานที่จะใช้ เช่น เลนซ์มุมกว้าง เลนซ์เทเล (ถ่ายไกล) เลนซ์ขนาด
กลาง เป็นตั้น ที่ทำได้เพราะเขาใช้กล้องประเภทถอดเปลี่ยนเลนซ์ได้...
รูปตัวอย่างที่ถ่ายด้วยกล้อง SLR ทั่งสองรูปนั่นใช้เลนซ์คนละตัวครับ