พ่อครัวมือใหม่

[ColourPencil]

อะโหย อะโหย ไม่ค่อยกลั่นแกล้งเลยคะพี่แป๊ะ อาหารจานเนื้อวัวน่ะไมม่เท่าไหร่ เพราะเราไม่สามารถทานได้อยู่แล้ว แต่ผัดไท ต้มยำกุ้ง ต้มข่าไก่ อืม ข้าวเหนียวมะม่วงอีก ซื้ดดด อย่าลืมน้ำพริกกะปิแหม่มนะคะพี่แป๊ะ อะโฮะ อะโฮะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

[Amelia]

ดีใจกับการเจริญก้าวหน้าของกิจการพี่แป๊ะด้วยค่ะ
อาหารก็น่าทานทั้งนั้น ตอนนี้แจ๋กลับมาอยู่เมืองไทยแล้วค่ะ
ตอนอยู่เมกา ไม่มีผลไม้ไทยกินเลย มีแต่แบบแช่แข็ง อดอยาก
พี่เล่นเชียร์ และโชว์เด็กๆในร้านจังเลย ฮ่าๆๆๆ

[Kiblemongrass]

<span style='color:green'>พี่แป๊ะ ถ้ามีโอกาสกิ๊บอยากไปมากๆเลยค่ะ อยากไปจริงๆนะ
แต่ชวนเจ้าบ้านเค้าขับรถเที่ยวเค้าก็ไม่ร่วมมือเลย ท่าทางเค้าเบื่อยุโรปค่ะ ก็แน่สิ่ พี่แกอยู่มาหลายสิบปีนิ๊ เราเรอะอยากเที่ยวจะตายไม่เห็นใจเรามั่ง ฮือๆๆ

เด้วต้องเอารูปข้าวเหนียวมะม่วงไปล่อพี่แกเพราะว่าเป็นขนมหวานไทยที่พี่แกกินได้กินดีไม่เคยเซย์ โน เลยสักที ค่ะ แถมมาคะยั้นคะยอให้ทำให้กินอีกตะหาก อิอิอิ เด้วพาไปกินร้านพี่แป๊ะดีกว่า ลั่นล้าาาา</span>

[ยายหนู]

น่าอิจฉาคุณแป๊ะโน๊ะ...อะไรก็หาได้ง่ายไปโหม๊ดดดดด...รวมไปถึงผู้ช่วยหน้าใหม่ แล้วคนเก่าๆไปไหนล่ะคะ...

อเมริกาเขาห้ามนำอาหารประเภทเนื้อสัตว์ ผักและผลไม้สดๆ จากไทยเข้าประเทศค่ะ แต่มีคนเอาพันธุ์มาเพราะปลูกที่เกาะฮาวาย สภาพดินฟ้าอากาศทำให้ปลุกได้แค่บางชนิดเท่านั้น และปริมาณก็ไม่เพียงพอแก่ความต้องการของท้องตลาด แว่วๆมาว่าเมื่อเดือนที่แล้ว รัฐบาลอเมริกาอนุญาตให้นำเข้าผลไม้ไทยบางชนิดแล้ว ก็มี มะม่วง มังคุด เงาะ และอื่นๆอีกทั้งหมด 6อย่างมั้งถ้าจำไม่ผิดนะ แต่กว่าจะมาถึงอลาสก้า ราคาคงจะจับไม่ลงแน่ๆ ...ที่ร้านก็ได้แต่ซื้อมะม่วงของแม็กซิกันมาขาย แต่ไม่ชื่นใจเหมือนมะม่วงน้ำดอกไม้ไทย...

ดีใจด้วยนะคะที่หลุดออกจากหน้าเตาได้ จะได้พักผ่อนขาแข้ง ส่วนยายหนูยังไม่หมดเวรหมดกรรมค่ะ ยังคงต้องยืนด้วยตัวเองต่อไป....

[jujube]

เราไม่ได้นำเข้าเองหรอกแต่เราสั่งของแห้งของเขา เขาจึงช่วยเราสั่งผักสดและผลไม้ให้เราด้วย
โดยที่เราเป็นผู้สั่งเองเขียนเป็นภาษาไทย แต่เขาเป็นผู้ขายที่เอาใจลูกค้าดีมากเลยเพียงแต่
เราช่วยอุดหนุนของแห้งเขาเท่านั้นเขาไม่ได้บวกเพิ่มเราเลย เราก็เลยได้ของไทยมาเพราะเขามีใบอณุญาตินำเข้า
แต่เราเคยนำเข้าเองครั้งหนึ่งค่าใช้จ่ายสูงมากเลยต้องใช้วิธีนี้
เด็กที่หาายหน้าไปก็เพราะโรงเรียนเปิดเขายังเรียนอยู่ ก็หายไปคนเดียวแต่ที่เห็นหน้าใหม่เพิ่ม
ก็คือ อีกสองคนเขาก็กำลังเรียนภาษานอร์จอยู่ซึ่งต้องเรียนให้ครบช.มงก่อนจึงจะออกได้
จึงมีคนใหม่เข้ามาสลับกันทำ เอ็กตร้าวรรคนั่นแหละ ที่นี่คนงานหาง่ายเพราะที่ร้านเปิดเที่ยง คนงานก็จะเข้าบ่าย และเด็กเสริฟก็เข้า 4 โมงเย็นจึงมีคนที่ทำงานช่วงกลางวันเสร็จ
มาทำต่อที่นี่ได้ ถ้ายายหนูอยู่ใกล้ๆก็ดีเราจะส่งคนไปช่วยจริงๆนะ
ก็อยากบอกยายหนูว่าอย่าเพิ่งท้ออย่าเลิกเลยอาชีพที่เรารักนะเราต้องทำต่อไป
ขอให้สุขภาพแข็งแรงและกิจการรุ่งเรื่องจะได้มีร้านอาหารไทยเรากระจาย
อยู่ทั่วทุกมุมโลก



วันนี้เอาปอเปี๊ยะที่ร้านมาฝาก นี่ก็น้องปูทำมาตั้งแต่เปิดร้านแต่เขาก็ยังเรียนภาษา
อยู่ น้องส้มก็ยังเรียนภาษาอยู่เหมือนกัน ส่วนเด็กผู้ชายนั่นชื่อน้องหมีเขามาอยู่
นอร์เวย์กับแม่เขาตั้งแต่ 8 ขวบส่วนเด็กเสริฟคนใหม่นี้ชื่อหนูมาย แต่เขามาอยู่นอร์เวย์
ตั้งแต่อายุ 18 ตอนนี้ก็ 9 ปีแล้วมาปีเดียวกับเราเลย เขาคล่องมากเลยพวกเขาทุกคน
ทำงานเข้าขากันดีมากแล้วก็สนุกแถมได้เงินอีกเขาชอบที่ได้บริการ เด็กเสริฟคนเก่าเขาเพิ่งอายุ
23 เองเขายังเรียนอยู่แล้วเขาต้องเรียนเต็มวันและเขาก็มีลูกเล็กไหนจะการบ้านอีก
เขาก็เลยต้องหยุดไม่มีเวลาให้ครอบครัว

[samsky]

<span style='font-size:14pt;line-height:100%'><span style='color:red'>พี่ๆๆทามงานกันน่าหนุกเนอะ......ร้านไทยเนอะ....</span></span>

[ColourPencil]

ดูทาทางอบอุ่นดีนะคะ โชคดีเจอเจ้าของร้านใจดีด้วยแน่เลยค่ะ เคยได้ยินนักเรียนไทยในต่างแดน โดยเฉพาะแถบอังกฤษ อเมริกาหลายคน เคยพูดกันว่าไปทำงานพิเศษหารายได้ระหว่างเรียนตามร้านอาหารไทย แต่เจอเจ้าของร้านโหดน่ะ ก็น่าส
งสารเคาเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าทางเจ้าของร้านเจอฤทธิ์พวกน้อง ๆ เข้าบ้างหรือเปล่า อันนี้เราฟังมาทางเดียวค่ะ ก็เลยไม่ทราบจริง ๆ แแต่ดูน้อง ๆ ที่ร้านพี่แป๊ะทำงานอย่างมีความสุขนะคะ ดีใจด้วยค่ะพี่

[jujube]

การปกครองคนนั้นเราเองก็ต้องหนักแน่นนะหนูแหม่ม เพราะปัญหานั้นมีทุกที่
เพียงแต่เราต้องไม่ทำให้พวกเขาเสียกำลังใจ ถึงแม้ว่าบางครั้งเขาอาจทำผิด
แต่เราก็ต้องให้โอกาสเขาแก้ตัว แล้วสอนเขาด้วยใจจริงซึ่งพี่คิดว่าการให้ใจ
กันและกันเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขารู้สึกได้โดยที่เราไม่ต้องพูดอะไรเลย
งานที่ร้านก็โหดเหมือนกันแต่พวกเขาก็ยังสนุกในความเหนื่อยนั้นเขาบอก
พี่เองก็ดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นพวกเขายังเด็กอยู่ถ้าเขามีโอกาสที่ดีกว่านี้เรียนจบได้งานใหม่
ที่ดีกว่านี้เราก็ต้องเปิดโอกาสให้เขาไป และก็ดีใจไปกับเขาด้วย
ซึ่งแน่นอนเก่าไปใหม่มาอยู่แล้ว เป็นเรื่องธรรมดากับงานร้านอาหาร
พี่อยู่ที่ร้านก็ไม่มีใครรู้หรอกว่า ชลธิชา คนไหนเพราะแต่งตัวเหมือนกันหมดในครัว
พี่ทำงานกันอย่างคนในครอบครัวเลย ไม่มีนายไม่มีบ่าว พี่เองก็กินเงินเดือนตัวเองอยู่
เพียงแต่เราต้องรับผิดชอบมากกว่าเขาเท่านั้นเอง
ส่วนผลสรุปรายได้สิ้นปีถ้ามีกำไรหลังจากหักค่าใช้จ่ายหมดแล้วนั่นแหละจะเป็นผลกำไร
ส่วนตัวของเรา
สำหรับพี่ขอเพียงมีรายได้พอเงินเดือนตัวเองกับลูกน้องและค่าใช้จ่ายทุกอย่าง
พี่ก็พอใจแล้ว ตอนนี้ก็อยู่ตัวแล้วคิดว่าคงไม่มีปัญหา
เมื่อไหร่มาเที่ยวทางนี้ก็บอกนะหนูแหม่มมาพักที่บ้านพี่ก็ได้ ยินดีต้อนรับเสมอ

พี่แปีะ

[ColourPencil]

เห็นด้วยค่ะพี่ ถ้าเป็นเจ้าของ สิ่งสำคัญคือต้องเลี้ยงคนเป็น
แต่ก็ถือว่าต่างคนต่างโชคดีที่ได้มาทำร่วมกันเนอะ ทางน้องเขาได้เรียนรู้งานไปในตัวโดยที่พี่ไม่หวงวิชา และเปิดโอกาสให้พวกเขา ในขณะเดียวกันพี่ก็ได้น้องๆ ที่หนักเอา เบาสู้ ก็ดีทั้งสองฝ่ายค่ะ พี่อาจคิดว่าร้านพี่โหด แต่ถ้าโหดแบบยุติธรรม อันนี้ถือว่าไม่โหดนะคะพี่ เอิ้ก ๆ

ขอบคุณล่วงหน้านะคะสำหรับที่พัก ถ้ามีโอกาสก็อยากไปเที่ยวให้ทั่วโซนนี้ค่ะ เหอๆ เที่ยวเป็นโซน ๆ จะได้ไม่ต้องเสียค่าเดินทางเยอะ คิดอย่างนี้ถูกไหมคะเนี่ย หุหุ

ถ้าพี่มาที่นี่ก็หลังไมค์นะคะ แหม่มยินดีต้อนรับเช่นกันค่ะ บ้านแหม่มหลังกำลังน่ารักค่ะ ถ้าพี่สูงไม่ถึง ๒ เมตร รับรองเดินไม่ชนคานบ้านค่ะ เอิ้ก ๆ

[Sweetcapucino]

เห็นกิจการของพี่แป๊ะไปได้สวยแถมยังมีพ่อครัวแม่ครัวเป็นตัวแทนพี่แป๊ะแล้วก็ดีใจด้วยค่ะ พี่แป๊ะจะได้พักบ้าง เพื่อนคนนอร์เวย์เขาก็บอกมาว่าร้านอาหารไทยเป็นร้านที่นิยมเหมือนกัน ดีใจด้วยค่ะพี่แป๊ะ

[ปอ.ปลาตากลม]

<span style='font-size:14pt;line-height:100%'><span style='color:green'>หวัดดีค่ะพี่แป๊ะ บรรยากาศในร้านน่าเข้าจัง เมิ่ออาทิตย์ที่ผ่านมาเพื่อนปอ.ปลาไปเที่ยวที่นอร์เวย์มา เค้าส่งรูปมาให้ดู วู้วววว.....สวยมั๊ก มาก อยากไปมั่งอ่ะ ปอ.ปลาอยู่ฟินแลนด์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนบ้านนะคะ
</span></span>
<span style='color:red'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>ปอ.ปลาตากลม</span></span>

[jujube]

น้องนัทก็หายไปนานหรือเพราะพี่ไม่ค่อยได้เข้ามาในครัวก็ไม่ทราบ
เรียนหนักใช่ไหม ช่วงนี้พี่ก็เบาแรงลงเยอะเพราะเด็กๆเก่งและเขาชอบ
ด้วยเขาบอกเขาสนุกกับงานเลยไม่เหนื่อย เมื่อไหร่จะมาเที่ยวหาพี่ก็มานะ
แต่ปีใหม่นี้พี่จะปิดร้าน 1 เดือนบินประมาณ 29 ธันวาไปหมดร้านเลย
บินวันเดียวกันทั้งหมดเขาจะไปแต่งงานกันสองคู่คือแบบประเพณีไทยเราน่ะ
กลับมาก็ 29 มกราเปิดร้านจันทร์ที่โน่นแหละ

หนูปอปลา อยู่ฟินแลนด์ก็ไม่ไกลจากพี่เท่าไหร่นะขับรถมาหาพี่ยังได้เลยพี่อยู่เมือง
Bodø อยู่กลางๆค่อนข้างเหนือของนอร์เวย์ถ้าหนูขับข้ามสวีเดนมาก็ค้างคืนเดี๋ยวก็ถึงแล้ว
ลองให้แฟนกางแผนที่ดูซี ถ้ามาทางนี้พี่ยินดีต้อนรับเต็มที่เลย

หนูกิ๊ปก็เหมือนกันจะมาเมื่อไห่ก็หลังไมล์มาบอกพี่แล้วกันยินดีต้อนรับจากใจจริง

คุณสมศรีด้วยมาเที่ยวทางนี้อย่าลืมแวะเยี่ยมหากันบ้างนะ

หนูกุ๊กกิ๊กก็อยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่นะบินไม่เกิน 4 ชั่วโมงมั๊งจากโปรตุกัลน่ะ ที่นี่เขาเรียกโปรตุกัล
นะเขาเรียกเพี้ยนๆภาษาอังกฤษไปนิดหน่อย โปรตุเกตุก็เป็นประเทศน่าอยู่เช่นกัน

น้องAmelia ได้ข่าวว่ากลับเมืองไทยไม่แน่ปีใหญ่เราอาจได้พบกันที่เมืองไทยนะ

พี่แป๊ะ

[กมลวัทน์]

พี่แป๊ะคะยังรับสมัครพนังงานเพิ่มรึปล่าวคะ ค่าแรงไม่เอาก็ได้ค่ะ ขออาหารวันละ 3 มื้อพอ อิอิอิอิ
ขอให้กิจการรุ่งเรื่องก้าวหน้ายิ่งขึ้นนะคะ

[มาราตี]

แวะมาทักทายพี่สาว และแอบทานข้าวเหนียวมะม่วงคะ่ EM150 EM150

[เด็กชายข้าหลวง]

<span style='color:green'>แอบชื่นชมพี่แป๊ะมานานมากค่ะแต่ไม่มีเวลาเขียนหาพี่แป๊ะ แวะมาทักทายพี่สาว ยินดีจากใจริงมากๆเลยนะคะ กับความสำเร็จ ร้านพี่แป๊ะสวยสะอาดและดูคลาสคิดมากๆ เห็นแล้วอยากเข้าไปนั่งทานอาหารค่ะ ตอนนี้ตีกำลังหาที่ทางเปิดร้านอยู่ค่ะ ถ้าลงตัวยังงั๊ยตีจะรบกวนขอคำแนะนำจากครูแป๊ะนะคะ</span>