<span style='font-size:14pt;line-height:100%'><span style='color:red'>บทที่ 4</span>
<span style='color:purple'>ในวันที่เธอค้นพบจดหมายฉบับที่สามนั้น แน่นอนว่า
เธอไม่คิดว่ามีสิ่งใดผิดแปลก มันเป็นเพียงเรื่องธรรมดาๆ ของวัน
หนึ่งในช่วงกลางฤดูร้อนที่มีอากาศร้อนชื้นในบอสตัน ข่าวบางข่าว
เกิดตามมาเป็นปกติพร้อมกับสภาพอากาศแบบนี้ เช่น การปะทะ
คารมกันสองสามราย นําไปสู่ความโกรธอันรุนแรงขึ้นจนเป็นเรื่อง
เป็นราวกัน และช่วงบ่ายต้นๆ ปรากฏเหตุฆาตกรรมเกิดขึ้น 2
ราย จากคนซึ่งเพิ่งมีเรื่องมีราวกันจนกลายเป็นเหตุบานปลาย
เธเรซ่ากําลังค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเด็กออทิสติกจากคอมพิว
เตอร์อยู่ห้องเขียนข่าว หนังสือพิมพ์บอสตันไทมส์มีฐานข้อมูล
อันยอดเยี่ยมเกี่ยวกับบทความในเรื่องดังกล่าวที่ตีพิมพ์ไว้ในหลาก
หลายนิตยสารเมื่อหลายปีก่อน เธออาจเข้าไปดูข้อมูลจากห้อง
สมุดที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดหรือมหาวิทยาลัยบอสตันได้ด้วย
รวมทั้งค้นหาบทความที่ตรงกับเรื่องดังกล่าวนับแสนเรื่องที่นํามา
ใช้ได้ โดยผ่านเครื่องคอมพิวเตอร์ของเธอ ทําให้การสืบค้นข้อมูล
ต่างๆ ทําได้อย่างง่ายดายและเสียเวลาน้อยลงกว่าที่เคยเป็นมา
เมื่อสองสามปีก่อนมาก
เพียงเวลาไม่กี่ชั่วโมง เธอค้นหาบทความที่เขียนไว้เมื่อ 3
ปีก่อนได้เกือบ 30 บทความ ซึ่งตีพิมพ์ลงในวารสารวิชาการที่เธอ
ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน และมีบทความ 6 เรื่องที่ดูน่าสนใจพอที่
จะนํามาใช้ประโยชนืได้ เนื่องจากเธอจะต้องขับรถผ่านมหาวิทยา
ลัยฮาร์วาร์ดจามเส้นทางกลับบ้านอยู่แล้ว เธอจึงตัดสินใจไปรวบ
รวมข้อมูลที่นั่นในภายหลัง
ขณะที่เธอเกือบจะปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ ทันใดนั้นความ
คิดหนึ่งก็แวบเข้าในใจ และทําให้เธอต้องยุติการปิดเครื่อง
ทําไมไม่ลองดูล่ะ? เธอถามตัวเอง มันเป็นเรื่องที่น่าลอง แล้วฉัน
ก็ไม่มีอะไรต้องเสียด้วย? เธอนั่งลงที่โต๊ะทํางานแล้วเข้าไปดูฐาน
ข้อมูลจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดอีกครั้ง แล้วพิมพ์ข้อความเพื่อ
ค้นหาข้อมูลว่า สาส์นในขวด
เนื่องจากการค้นหาบทความต่างๆ ในระบบห้องสมุดดัง
กล่าวเรียกดัชนีตัวอักษรไว้ตามชื่อเรียงหรือชื่อบทความ เธอจึง
เลือกสแกนดูจากชื่อบทความเพื่อให้การค้นหาเร็วขึ้น โดยปกติ
แล้วการค้นหาด้วยชื่อเรื่องจะทําให้ได้ข้อมูลจากบทความต่างๆ
มากขึ้น แต่การเลือกตัดข้อมูลที่ไม่ต้องการทิ้งไปบ้างเป็นขั้นตอน
ที่เหนื่อยยาก และในขณะนี้เธอไม่มีเวลาพอที่จะทําเช่นนั้น
หลังจากกด Enter แล้ว เธอก็เอนหลังรอให้เครื่องคอมพิวเตอร์
ค้นหาข้อมูลที่เธอต้องการ
ข้อมูลตอบกลับที่ได้มาทําให้เธอประหลาดใจเนื่องจากมี
บทความมากมายแตกต่างกันเขียนถึงเรื่องดังกล่าวไว้เมื่อสองสาม
ปีก่อน บทความส่วนใหญ่เหล่านั้นตีพิมพ์ลงใยวารสารวิชาการ
ทางด้านวิทยาศาสตร์ และชื่อบทความเหมือนจะบอกเป็นนัยว่า
ขวดมากมายถูกนําไปใช้ในความพยายามอันหลากหลายเพื่อเรียน
รู้เรื่องเกี่ยวกับกระแสนํ้าในมหาสมุทร
แต่ดูเหมือนมีเพียง 3 บทความที่น่าสนใจ เธอจึงจดชื่อ
บทความนั้นไว้ โดยตั้งใจจะเก็บรวบรวมข้อมูลจากบทความเหล่า
นั้นด้วย
การจราจรติดขัดและเคลื่อนตัวได้ช้า ทําให้เธอต้องใช้เวลา
เดินทางไปห้องสมุด และถ่ายเอกสารบทความ 9 เรื่องที่เธอกําลัง
ค้นหาอยู่นานกว่าที่คิดไว้ เธอกลับถึงที่พักจนดึกดื่น หลังจาก
โทร.สั่งอาหารจากภัตตาคารจีนย่านนั้นแล้ว เธอจึงนั่งลงบนโซฟา
พร้อมกับบทความ 3 เรื่องเกี่ยวกับสาส์นในชวดตรงหน้าเธอ
บทความแรกที่เธอหยิบขึ้นมาอ่านเป็นบทความซึ่งตีพิมพ์
ลงในนิตยสารแยงกี้ เมื่อเดือนมีนาคมปีก่อน มีเรื่องเกี่ยวข้องกับ
ประวัติศาสตร์บางอย่างของสาส์นในขวด และเรื่องที่เล่าสืบต่อกัน
มาเกี่ยวกับขวดซึ่งถูกคลื่นซัดขึ้นฝั่งมาที่มลรัฐนิวอิงแลนด์ เมื่อ
สองสามปีที่ผ่านมาจดหมายฉบับนี้ถูกค้นพบเป็นเรื่องที่มีค่าควร
แก่การจดจําอย่างแท้จริง เธอสนุกกับการอ่านเรื่องราวของโพลิน่า
และเอค ไวกิ้ง เป็นพิเศษ
พ่อของโพลิน่าพบสาส์นซึ่งส่งมาจากเอค ทหารเรือหนุ่ม
ชาวสวีเดน ซึ่งเริ่มเกิดความเบื่อหน่ายมากขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างการ
เดินทางในทะเลครั้งหนึ่งในหลายครั้งของเขา และได้ขอร้องให้
หญิงงามซึ่งพบสาส์นนั้นเขียนจดหมายตอบกลับมาหาเขา พ่อ
ของโพลิน่าส่งสาส์นนั้นให้เธอ และเธอได้เขียนจดหมายถึงเอค
ฉบับหนึ่ง แล้วนําไปสู่อีกฉบับหนึ่ง ในที่สุดเมื่อเอคเดินทางไปยัง
เมืองซิซิลีเพื่อพบเธอ เขาและเธอได้ตระหนักว่ารักกันมากเพียง
ใด ทั้งสองแต่งงานกันหลังจากนั้นไม่นาน
ตอนใกล้จบบทความดังกล่าว เธอบังเอิญอ่านพบข้อความ
สองย่อหน้าซึ่งพูดถึงสาส์นอีกฉบับหนึ่ง ซึ่งถูกคลื่นซัดขึ้นมาพบบน
ชายหาดของเกาะลองไอส์แลนด์ โดยกล่าวไว้ว่า
โดยปกติแล้วจดหมายส่วนใหญ่ที่ส่งไปในขวดมักขอให้ผู้
พบตอบกลับโดยทันที ด้วยความหวังเพียงน้อยนิด ซึ่งอาจไม่ได้รับ
จดหมายตอบกลับมาเลยชั่วชีวิต อย่างไรก็ตาม บางคนผู้ส่งก็
ไม่ได้ต้องการให้ตอบกลับ มีจดหมายเช่นนั้นอยู่หนึ่งฉบับ ซึ่งมี
ข้อความอันลึกซึ้งกินใจ เชิดชูความรักที่พรัดพรากจากไป ได้รับ
การค้นพบเมื่อถูกคลื่อนซัดขึ้นมาเกยหาดบนเกาะลองไอส์แลนด์เมื่อ
ปีที่แล้ว ข้อความส่วนหนึ่งในจดหมายอ่านได้ดังนี้
''ผมรู้สึกว่างเปล่าในจิตวิญญาณ เมื่อปราศจากคุณอยู่ใน
อ้อมแขนของผม ผมรู้สึกว่าผมกําลังค้นหาดวงหน้าของคุณอยู่ใน
ฝูงชน แม้ผมรู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ผมไม่อาจหักห้ามใจตัวเอง
ได้ การค้นหาคุณเป็นการแสวงหาอันไร้ที่สิ้นสุดของผมซึ่งต้องจบ
ลงด้วยความล้มเหลว คุณและผมเคยคุยกันถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้น
หากเราถูกผลักไสให้ต้องพรากจากกันด้วยสถานการณ์บังคับ แต่
ผมไม่อาจรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับคุณในคืนนั้นได้ ที่รัก ผมขอโทษ
แต่จะไม่มีใครที่ไหนอื่นมาแทนที่คุณได้เป็นอันขาด ถ้อยคําที่ผม
แผ่วกระซิบกับคุณไว้ในคืนนั้นช่างแสนโง่ และผมควรรู้ในขณะนี้
ได้แล้วว่า คุณ และคุณเพียงคนเดียว เป็นหนึ่งเดียวที่ผม
ปราถนาตลอดมาและด้วยเหตุที่คุณจากไปแล้ว ผมจึงไร้ซึ่ง</span></span>