อาการหนักกว่าเก่าค่ะ

[gardiner007]

มาให้กําลังใจขอให้พ่อพี่โหน่งหายไวๆๆนะคะพี่ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

[paeng_tee]

<span style='color:orange'>ได้อ่านตรงที่พี่โหน่งบอกว่าพ่อพี่เห็นพี่แล้วน้ำตาไหล แป้งเองก็น้ำตาซึมเลยค่ะ
แม่ของแป้งเองก็จากไปด้วยโรคนี้เหมือนกันค่ะ แป้งเองเห็นด้วยกับพี่แจ๋
ที่ว่าถ้าคุณพ่อต้องอยู่อย่างทรมาน ก็ควรจะปล่อยให้เค้าไปสบายเถอะค่ะ
เพราะพี่โหน่งเองก็ไม่อยากเห็นพ่อพี่โหน่งทรมานใช่มั้ยคะ ไอ้โรคนี้มันพรากคนรักไปจากเรา แป้งเองก็เกลียดมันมากค่ะ
แต่ก็ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นเลย อยากให้กลับมาเป็นคุณพ่อคนเดิมที่แข็งแรงมากกว่าใช่มั้ยคะ
ยังไงก็ขอให้อำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ได้โปรดดลบันดาลให้พ่อพี่โหน่งหายวัน หายคืนนะคะ</span>

[kimmy]

คุณโหน่ง คุณพ่ออาการเป็นไงบ้าง ดีขึ้นหรือเปล่า
เป็นห่วงและเป็นกำลังใจให้นะคะ

รอฟังข่าวความคืบหน้าอยู่นะคะ

[kaibicker]

มาเป็นกำลังใจให้อีกแรงนึงค่ะ ขอให้พ่อของน้องโหน่งหายป่วยไวๆนะคะ
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยปกป้องคุ้มครองให้พ่อของน้องโหน่งสุขภาพแข็งแรงด้วยค่ะ
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุด พ่อน้องโหน่งได้เห็นน้องโหน่งนั่นแหละค่ะ
คือกำลังใจอันยิ่งใหญ่ พี่ขอให้น้องโหน่งเดินทางกลับสวิสโดยปลอดภัยนะคะ

[Amelia]

ตอนนี้ อาผู้หญิงของสามีก็ป่วยเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้ายอยู่ที่ห้อง ICU เหมือนกัน หายใจเองไม่ได้แล้ว แต่ยังรู้สึกตัวดี ลูกๆก็ถามสามีพี่ว่า หมอเขาจะใส่ท่อหายใจ ญาติจะให้ใส่ไหม แฟนพี่ก็บอกว่า ใส่ท่อหายใจในขณะที่คนไข้รู้สึกตัวอยู่มันจะะทรมานมาก อึดอัด ติดอยู่ที่คอ ก็บอกลูกๆเขาว่า ไม่อยากให้ใส่ แต่ก็คงไม่ทำอะไรมากกว่านี้แล้ว เผลอผ่านไป ๒ วัน ลูกก็ให้หมอใส่ และสามีพี่ก็บอกว่า ถ้าใส่ แม่ก็จะอยู่แบบนี้ไปนานจนกระทั่งติดเชื้อหรือมีอาการเปลี่ยนแปลง แต่จะทรมานมากที่ยังรู้สึกตัวอยู่ จะถอดตอนนี้ก็ไม่ได้แล้ว คนไข้อาจจะหยุดหายใจเลย ก็เลยทรมานอยู่ผ่านมาเกือบเดือนแล้วค่ะ อยู่ได้ด้วยเครื่องช่งวยหายใจ ทรมานทั้งคนไข้ และญาติๆ แต่ก็ไม่รู้จะทำอะไรให้ดีกว่านี้ได้ ได้แต่รอเวลา

[พัฒน์นรี]

เข้มแข็งไว้นะเพื่อน ฉันจะคอยเป็นกำลังใจให้

[naddyswiss]

ถึงเพื่อนๆชาวครัวทุกคน

โหน่งมาส่งข่าวค่ะ วันนี้ตอนบ่ายกะว่าจะขอตัวไปพักผ่อนกะนาตาลีสักสองวัน จะไปหัวหิน คือรู้สึกเหนื่อยๆ แย่ๆกะคนที่บ้าน เรื่องเดิมๆกะคนเดิม คนที่มือเท้าดี แต่ไม่ยอมทำงาน ปากก้อพูดกะพ่อว่าเค้าเป็นคนดี แต่มันก้อเป็นแค่ลมปากที่พูดออกมา เพราะกลัวว่าพ่อของเค้าจะตายแล้วเค้าไม่รู้จะเกาะใครกิน หวังว่าพอเดาได้นะคะว่าใคร เค้าเห็นเราไม่ให้เงินเค้าก้อจะทำเป็นโมโห เบื่อค่ะ ก้อเลยคิดว่า ชีวิตจะดีหรือเลวอยู่ที่ตัวเรา ทุกวันนี้ได้ดีเพราะตัวเอง ตอนนี้โหน่งก้อมีลูกมีครอบครัวเหมือนกัน ดูแลพ่อแม่ให้เค้ามีกินก้อพอแล้ว สักวันนึงพ่อแม่จะอยู่กะเราเสียเท่าไหร่ ได้ตอบแทนบุญคุณเค้าให้มากที่สุด ก้ออยากขอใช้ชีวิตแบบไม่ต้องห่วงใครเสียที

โทษทีนอกเรื่องไปหน่อย แค่อยากระบายไรๆไปบ้าง หลังจากวันนั้นที่โหน่งเขียนไปว่าพ่อเครียด คอยแต่เอาท่อช่วยหายใจออกจนโดนมัดมือแล้วสิ่งที่เข้ามาในชีวิตให้โหน่งเรียนรู้คือธรรมะ โหน่งเคยทำบุญแต่ไม่เคยรู้แท้จริงเป็นอย่างไร สิ่งที่โหน่งคิดถึงอย่างแรกคือ การทำสังฆทานให้เจ้ากรรมนายเวรของพ่อ เพราะไปอ่านเจอมาว่าเวลาคนเราป่วยหนักเจ้ากรรมนายเวรของคนนั้นจะมาตามทวงหนี้ หรือทำให้คนนั้นเจ็บปวด เมื่อก่อนก้อไม่ได้เชื่อไรมากมาย แต่วันเสาร์ไปหาหลวงตาที่วัดแถวบ้านไปแบบไม่ได้เจาะจง ไปถึงหลวงตายืนโบกปูนอยู่ เลยนิมนต์ท่านให้รับสังฆทาน ก้อเล่าเรื่องให้ท่านฟัง ท่านบอกว่าโยมทำเสร็จแล้วให้เอาบุญไปแบ่งให้พ่อนะ เพราะว่าพ่อเค้าไม่ได้เป็นคนทำเอง โหน่งต้องเอาบุญไปแบ่ง โหน่งถึงได้รู้ว่าบุญแบ่งกันได้ด้วย

หลวงตาบอกว่าบุญแบ่งกันได้นะ ถ้าโยมไปทำบุญไรมาเจอเพื่อน พี่ น้อง หรือใคก้อตามให้บอกเค้าว่าเราไปทำบุญมา อยากแบ่งให้ คนที่รับก้ออนุโมทนาสาธุ ก้อสามารถรับบุญจากคนนั้นได้ มีอีกอย่างนะคะเวลาเราทำบุญเมื่อไหร่ก้อตามไม่ว่าจะทำเล็กหรือใหญ่ อาจเป็นการให้ทานใครก้อได้ ให้เราตั้งจิตของเราและบอกว่าอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรของเรา ทำวันละหลายๆครั้งก้อได้ คือโหน่งอาจอธิบายได้ไม่หมด แต่โหน่งมีเอกสารเรื่องการเบิกบุญ โอนบุญอยู่เดี๋ยวกลับไปสวิสโหน่งจะปรินต์แจกคนที่สนใจนะคะ

โหน่งลองทำดูค่ะ ไปบอกพ่อว่าไปทำสัฆทานมาให้พ่อนะ พ่อรับค่ะ แกยกมือข้างนึงอนุโมทนาสาธุ อาการที่พ่อทุรนทุรายอยากดึงสายออก ไม่มีแล้ว แกเชื่อพยาบาลมากขึ้น เมื่อคืนโหน่งก้อไปหาพ่อมาบอกว่าโหน่งขอไปพักสักสองวัน พ่อก้อถามถึงมอเตอร์ไซด์เค้า ถามว่าใครจ่ายบัตรเครรดิตแกหรือยังแกจำได้หมด ตอนนี้อาการดีขึ้น แต่ไม่ได้หมายความว่าดีขนาดออกจากโรงพยาบาลได้นะคะ แกต้องรักษาตัวอีกนาน ปอดพ่อเค้ามีปัญหาผลมาจากเคยดูดบุหรี่หนักด้วย

อย่างไรก้อตามโหน่งก้อได้ทำใจอะไรไว้มากมาย อะไรจะเกิดก้อต้องเกิดแต่ไม่อยากให้พ่อทรมาน แต่ตอนนี้เค้ามีสติดี ร่างกายแกอดทน แกยังบอกว่าแกจะหายแล้วจะไปสวิสกะหนูด้วยค่ะ

ตอนนี้หนูก้อได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง แล้วก้อเชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษมากขึ้นเริ่มหันมาสนใจธรรมะมากขึ้นด้วยค่ะ

[prettypass2000]

ยินดีด้วยนะคะที่คุณพ่ออาการดีขึ้น เข้าใจว่าที่พี่โหน่งบ่นแรกๆเรื่องคนมือเท้าดีนั้นหมสยถึงใครค่ะ คิดซะว่าเราคงไปทำกรรมกะเขาชาติก่อนไว้ ชาตินี้เรากะเขาเลยต้องเกิดมาเจอกันนน่ะค่ะ ส่วนเรื่องแบ่งบุญอันนี้หนูเชื่อนะคะ แล้วแอนดี้เป็นยังไงมั่งคะ

[เมล่อนพันช์]

ดีใจด้วยค่ะคุณโหน่ง ขอให้พ่อของคุณโหน่งอาการดีขึ้นเรื่อยๆจนหายเป็นปรกตินะคะ
คนดีพระคุ้มครองค่ะ

[ทัพพี]

[ไทยแท้แท้]

ดีแล้วจ้ะที่โหน่งเข้าใจถึงธรรมชาติของชีวิต เกิด แก่ เจ็บ ตาย นั้นเป็นของแน่นอน ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้ เข้าใจอย่างนี้แล้วก็จะไม่เศร้าเสียใจมากเกินไปเมื่อเวลาที่ต้องพรากจากกันมาถึง ใช้เวลาที่เหลือนี้ให้ดีที่สุดนะจ๊ะ ดีมากๆเลยที่โหน่งได้ทำบุญและแบ่งบุญให้พ่อ พยายามอย่าไปใส่ใจกับคนที่ดีแต่ปากเลยนะ

[นิรินธนา]

<span style='color:purple'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>สาธุขอให้บุญรักษาพ่อโหน่ง ให้โหน่งได้พาพ่อมานะ

คิดถึงเน้อ ไปหัวหินอ่ะ กินให้หายเครียดไปเลยเน้อ

อิปี้ชายตัวแสบก็ปล่อยมานไปเหอะโหน่ง

ช่างมาน หลับตาซะ ทำเป็นไม่เห็นหัวมาน จะได้บายๆใจอ่ะน้องหญิงเหล็กของพี่อิ อิ(ยิ้มออกมั้ยจ๊า)</span></span>

[little monkey]

<span style='color:gray'>ดีใจด้วยค่ะพี่โหน่ง ที่รู้ว่าคุณพ่อมีอาการดีขึ้น ได้ยินข่าวดี ๆหน่อยก้อดีใจด้วย ขอให้พี่โหน่งพักผ่อนให้สบายใจน่ะค่ะ หน่อยก้อสนใจเอกสารการโอนบุญ เบิกบุญเหมือนกัน เพราะฟังจากที่พี่โหน่งเล่่าแล้วทำให้คิด เพราะหน่อยเข้าวัดนับครั้งได้เลยน่ะค่ะ เลยเหมือนจะไม่ค่อยรู้เรื่องนี้เท่าไหร่ แล้วหน่อยจะรอน่ะค่ะ เอาใจช่วยคุณพ่อพี่โหน่งด้วยอีกคนค่ะ</span>

[แตง]

ดีใจด้วยที่พ่อน้องโหน่งอาการดีขึ้น แต่โรคนี้ไว้ใจไม่ได้ดีไม่กี่วันก็ทรุดลงอีก ทำใจเผื่อไว้ก่อน
การช่วยต่อชีวิตคนป่วยนี่ถ้าเราทำบุญไว้มากๆเราก็สามารถช่วยเค้าได้ ตอนพ่อพี่เป็นมะเร็งอาการหนัก พี่ไหว้พระขอพรให้ตัดอายุพี่ไปให้พ่อ ๑๐ ปี เพื่อให้พ่อมีชีวิตอยู่ต่อไป ตอนที่หัวหน้าพี่ไปวัดป่าเอารูปพ่อไปให้พระท่านต่ออายุให้ ท่านบอกว่าที่พ่อยังมีลมหายใจอยู่นี่เป็นเพราะพี่ให้อายุท่านไป แต่ ๑๐ ปีของโลกมนุษย์นี่มันก็ไม่นานสำหรับนรกหรือสวรรค์เพราะมติมันต่างกัน แต่ก็ยังดีที่เราได้ทำ
เรื่องการทำบุญแล้วแบ่งให้คนอื่นนี่อยู่ที่คนที่เค้าต้องการบุญจากเราด้วย เวลาเราไปทำบุญกลับมากเจอใครก็บอกว่า เอาบุญมาฝาก คนรับต้องยกมือไหว้รับแล้วบอกว่า ขออนุโมทนาบุญด้วย เราก็ พูดว่า สาธุ หรือเวลาเราเห็นใครเค้าทำบุญ เราพูดว่าขออนุโมนทาบุญด้วย คนที่ทำบุญต้องบอกว่า สาธุ เราก็จะได้บุญจากเค้า อันนี้มีคนสอนไว้ต้องแต่ตอนที่พี่เรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้ายได้เพื่อนดีพาเข้าวัดบ่อยๆ
อีกอย่างหนึ่งอันนี้ไม่ได้แช่งพ่อน้องโหน่งหรอกนะ แต่พี่ได้รับการสอนมาตอนไปปฏิบัติธรรม เค้าสอนให้เราขอ ขมาพ่อแม่ ตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่ เพราะพ่อแม่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เล็กๆ เราไม่รู้ว่าล่วงเกินอะไรท่านไว้หรือเปล่า เช่นเราดื้อทำให้พ่อแม่เหนื่อยยากนี่ก็ถือเป็นการล่วงเกินแล้ว ให้เอาดอกไม้ จะใช้พวงมาลัยก็ได้ แล้วธูป เทียน เอาไปกราบพ่อแม่ขอขมาลาโทษท่าน ให้ท่านยกโทษให้เรา พ่อน้องโหน่งยังมีสติรู้สึกตัวดีอยู่ก็ขอขมาท่านซะ ถ้าท่านหายเป็นปกติก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเกิดอาการทรุดลงอีกมันจะสายเกินไปที่เราจะทำ ทุกวันนี้ถ้าพี่ไปเยี่ยมแม่พี่ก็ยังคงทำอยู่เป็นประจำทั้งขอขมา และขอพรด้วยเลย

[naddyswiss]

พี่แตงคะ เมื่อวันจันทร์โหน่งไปลาบอกว่าขอไปพักผ่อนที่หัวหินสักสองวัน

พ่อทำมือชี้มาที่โหน่งแล้วพ่อก้อบอก (เป็นภาษาใบ้) ว่าโหน่งเป็นลูกที่ดีของพ่อ

พ่อยกมือขึ้นมาเหมือนแกจะให้พรอะไรโหน่งสักอย่าง แล้วพยาบาลก้อมาพอดีใกล้สองทุ่ม โหน่งเลยลาแกกลับบ้านบอกว่าหายแล้วจะรับแกไปสวิส แกก้อยักหน้าว่าแกจะหายแล้วไปสวิสกันกะแม่

โหน่งรู้ว่าอะไรๆก้อไม่แน่นอน แต่โหน่งหวังไว้ว่าโหน่งอยากให้พ่อมาเที่ยวสวิสเหยียบสวิสสักครั้ง

พี่แตงหนูได้รับผลจากการทำดีต่อพ่อแม่ เมื่อวันอังคารตอนเช้าโหน่งออกไปเซ็นทรัล ไปซื้อชุดว่ายน้ำ ขากลับโหน่งใส่มือถือไว้ในกางเกงแล้วมันหลุดตกอยู่ในแท๊กซี่ มือถือหนูโนเกียบางๆ สามีเพิ่งซื้อให้เมื่อไม่กี่เดือน โหน่งลองโทรเข้ามือถือ เชื่อไหมคะ มีพระรูปนึงท่านเก็บได้ ท่านบอกให้มารับที่วัดศรีสุดาราม ใกล้ๆบ้านค่ะ ท่านเรียนอยู่ที่มหาลัยสงฆ์ที่วัดนี้

ปกติแล้วถ้ามือถือหายในแท๊กซี่ไม่ค่อยมีใครได้คืนหรอกนะคะ หายแล้วหายเลยไม่มีใครคืนหรอก ขนาดโทรศัพท์พ่อเก่าๆลืมในแท๊กซี่เค้ายังไม่คืนปิดเครื่องหนีไปเลยค่ะ

โหน่งอัศจรรย์ใจมากที่มีพระเก็บได้พอโหน่งโทรไปท่านให้มารับแล้วได้ของกลับคืนค่ะ