ครัวไกลบ้าน • แสดงกระทู้

เรื่องของเรื่องไปถามหางานทิ้งใบสมัครไว้ที่มอริสันตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน ปีที่แล้วแต่ไม่มีอะไรคืบหน้า จนกระทั้งเดือนเมษาก่อนหน้าที่จะกลับเมืองไทยประมาณ1อาทิตย์ได้มีโทรศัพท์จากมอริสัน นัดไปสัมภาษณ์งาน พี่ตีก็ดีใจ เพราะคิดว่าอาจจะได้งาน หลังจากกลับมาจากเมืองไทยแล้ว ตอนสัมภาษณ์ก็คุยกันถูกคอกับผู้จัดการฝ่ายบุคคล และดูเหมือนเค้าจะอยากให้เราได้งาน แต่ติดที่ช่วงเวลาที่เริ่มอบรมคือช่วงที่พี่ตีกลับเมืองไทยพอดี เค้ารอไม่ไหว ทางเค้าก็เลยจะเก็บใบสมัครของพี่ตีไว้ตอนที่เค้าต้องการพนักงานรอบหน้าอีกที.

พอกลับจากเมืองไทยพี่ตีเขียนจดหมายไปบอกฝ่ายบุคคลว่า ได้กลับมาจากเมืองไทยแล้วและไม่ได้ไปพักร้อนจนถึงปีหน้า ถ้าัเห็นว่ามีงานไหนที่เหมาะสมก็ขอให้บอกจะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง วันพฤหัสที่ได้ได้รับจดหมายว่า รับเข้าทำงานเป็นพนักงานประจำในตำแหน่ง Sale Asst.(พนักงานขายนั้นเอง) ทำงาน 5 วัน 39 ชั่วโมง พักร้อนได้สี่อาทิตย์ต่อปี ได้เรทขั้นต่ำตามกฎหมายแรงงานประเทศอังกฤษกำหนดคือ 5.52 ปอนด์ต่อชั่วโมง พี่ตีเลยตอบตกลง เพราะที่ผ่านมาคุณสาบอก พี่ตีทำงานมากอย่างกับคนบ้า ตก 56-57 ชั่วโมงต่ออาทิตย์ ทำทั้ง7 วันได้ทานข้าวเย็นกับครอบครัวเดือนละสองครั้งเอง แถมได้เงินมากกว่างานใหม่ไม่เกิน 20 ปอนด์และถ้าวันไหนป่วยไ่ม่ได้ไปก็ไม่ได้เงินอีก เลยลาออกจากงานที่ทำทั้งสามที่ ตกลงเป็นพนักงานประจำดีกว่า.

วันนี้เป็นวันแรกที่ไปอบรม อบรมตั้งแต่ 11โมงเช้าถึง 4 โมงเย็น พี่ตีเป็นพนักงานคนไทยคนเดียวในพนักงานใหม่ที่เป็นคนอังกฤษจำนวน 24 คน โดนมองตอนเดินเข้าประตูอย่างก็เห็นตัวประหลาด แถมตอนทำแบบทดสอบก็เขียนคำตอบอธิบายไม่ได้มากอย่างพวกฝรั่งพวกนั้น ไม่รู้ว่าเค้าจะเอามาประเมิณเรื่องภาษาของเราด้วยหรือเปล่าื ยิ่งเอาความมั่นใจที่มีอันน้อยนิดหายไปด้วย แบกความกลุ้มใจกลับบ้านมาฝากคุณสา เจ็บใจตัวเองที่ภาษาเขียนไม่แข็งแรง ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร อบรม 1 อาทิตย์ ทดลองงาน 13 อาทิตย์ ถ้าผ่านก็ปรับเงินเดือนขึ้นเป็น 5.56 ปอนด์ต่อชั่วโมง ไม่รู้ว่าพี่ตีจะทำได้หรือเปล่า เอาใจช่วยกันด้วยนะคะ....

โดย **แนท** » อาทิตย์ มิ.ย. 15, 2008 12:39 am

ตีคะ แนทดีใจด้วยนะคะ ขอให้สนุกกับงานนะคะ

หอบกำลังใจมาให้พี่ตีค่ะ

โดย **pensij** » อาทิตย์ มิ.ย. 15, 2008 3:10 am

ไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ พกความมั่นใจเต็มร้อย รับรองว่าผ่านฉลุย เอาใจช่วยค่ะ สู้สู้สุ้

โดย **suk** » อาทิตย์ มิ.ย. 15, 2008 6:01 am

ช่วงที่ฝึกงานก็ฝึกภาษาเพิ่มเติมไปด้วย แต่ไม่น่าห่วงคุยกับผู้จัดการฝ่ายบุคคลรู้เรื่องไม่น่ามีปัญหา แต่ปัญหาคือเพื่อนร่วมงานที่ต้องทำให้เขายอมรับเราไม่ดูถูกเอาได้คะ เป็นกำลังใจให้คะ

เข้ามาแสดงความยินดีกับพี่ตีด้วยค่ะ อ้อเข้าใจค่ะว่าการหางานที่อังกฤษ
อาจจะต้องใช้เวลาและนํามาซึ่งความกดดันเล็กน้อย ยิ่งพี่ตีทํางานกับคน
อังกฤษล้วนๆแล้วเราคงต้องมีหลายอย่างที่ต้องปรับตัว นับวันงานก็ยิ่งหา
ยาก ไปทํางานร้านอาหารเงินเวจน้อยแถมยังเวลายาว ไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับ
ครอบครัวสําหรับดินเนอร์กัน อ้อก็เคยทําที่ร้านอาหารค่ะพี่ตี แต่อ้อทําได้
แค่ครึ่งปีก็ลาออกค่ะ เพราะช่วงนั้นอ้อเป็นวีซ่านักเรียนเลยไม่เลือกงานที่
จะทํา แต่พอมาเปลี่ยนเป็นวีซ่าเรสสิเด้นแล้วก็ขอลาออกทันทีเลย เพราะ
ทนไม่ไหวค่ะ งานก็หนักอยู่แล้วค่ะ อีกต้องตื่นแต่เช้าไปโรงเรียน เป็นอะไร
ที่เหนื่อยแสนเหนื่อยสุดๆเลยค่ะ ไปเรียนแทบจะหลับคาโต๊ะเลย ในที่สุดก็
ทนมาได้ค่ะ เป็นประสบการณ์ดีๆนี่เอง ขอเอาใจช่วยพี่ตีค่ะ พอเราชินกับ
งานและเข้ากับคนที่ทํางานแล้วทุกอย่างก็จะลงตัวเองค่ะ สู้ๆค่ะและยินดี
ด้วยอีกครั้งนะคะ

น้องตีพี่มาเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งแรงใจค่ะ
งานมอริสันก็ดีค่ะขอให้ได้ทำไว้ก่อนมันดีกว่า
ร้านอาหารแน่ๆค่ะเพราะเวลาป่วยไข้มาเขาก้จ่าย
แต่ที่หนักใจก็คือน้องตีจะต้องทำงานกับพวกฝรั่งนี่แหละ
ฝรั่งบางคนมันชอบเอาเปรียบเราและมันขี้เกียจมากๆเลย
ขอให้น้องตีสู้ๆนะคะสาวไทยเก่งอยู่แล้วจ้า....

โดย **taew** » อาทิตย์ มิ.ย. 15, 2008 7:32 am

ดีใจด้วยค่ะ ขอให้อดทน ไม่ต้องสนใจสายตาใคร เราเก่งซะอย่าง คนไทยทำงานดีกว่าฝรั่งเยอะแยะไป

โดย **punnaporn** » อาทิตย์ มิ.ย. 15, 2008 7:36 am

คุณตีคะเอี้ยงแอบชื่นชมคุณตีตั้งแต่กระทู้ที่บอกว่ารับงาน3งาน เพราะแม่มาช่วยดูแลน้องข้าหลวง เท่าที่จำได้ตอนอยู่เมืองไทยคุณเคยทำงานเกี่ยวกับขายโฆษณา เป็นงานที่สนุก เอ็นเตอร์เทนลูกค้า ตกเย็นก็ไปเฮฮาปาร์ตี้ ได้แต่งตัวสวยๆ แต่งานที่เมืองนอกนี่มันช่างแตกต่างโดยสิ้นเชิง แต่คุณก็ทำงานทุกอย่างเท่าทีจะมีเวลา ไม่เลือกงานด้วย และตอนนี้ดีใจด้วยนะที่ได้งานประจำแล้ว เอี้ยงเชื่อว่าคุณตีผ่านแน่ เพราะประสบการณ์ทำงานเยอะ ผู้จัดการเลยอยากได้คุณทำงานหน่ะ เอาใจช่วยนะ สู้ สู้

ดีใจกะพี่ตีด้วยนะคะ จะได้มีเวลาอยู่กะน้องข้าหลวงและสามีได้มากขึ้น แฟนพี่ตีคงดีใจมาก ๆ เลย อิอิ
เปิ้ลก็เคยไปทิ้งใบสมัครที่มอริสันเหมือนกัน แต่ว่าไม่ได้ อิอิ ตอนนี้ทำเสริฟที่ร้านอาหารอิตาเลี่ยนยี่สิบกว่า ชม ต่อวีคก็พอแล้ว เหอๆ ถ้าทำแบบพี่ตีนี่ น็อคแน่ ๆ เลย แบบว่าขี้เกียจตัวเป็นขนแย้ว
ปล สาวไทยอย่างพวกเรา ใครได้จ้างไปทำงานแล้ว รับรองรักเราตายเลย อิอิ คนไทยขยัน ไม่เหมือนคนอังกฤษขี้เกียจค่ะ ที่ทำงานเปิ้ลเขาชอบเปิ้ลเลยได้วันเพิ่มตลอดแต่ติดที่ทำไม่ได้เพราะไม่อยากทิ้งลูกให้แฟนดูคนเดียว ก็มันซนปานลิงอ่ะพี่ตี
แล้วน้องข้าหลวงล่ะคะ คงซนไม่แพ้กันเลยสิ

โดย **kate&martin** » อาทิตย์ มิ.ย. 15, 2008 9:37 am

สวัสดีค่ะ

เข้ามาให้กำลังใจพี่ตีอีกคนค่ะ อย่าเพิ่งท้อค่ะ เกศก็เคยผ่านจุดนั้นมาเหมือนกัน

เกศทำงานออฟฟิศที่อังกฤษอยู่บริษัทประกันชื่อ UNUM ค่ะ เป็นจำหน้าที่ประเมิณราคา ตอนเกศเริ่มงาน เกศเป็นคนไทยคนเดียว เรียกได้ว่าเป็นคนต่างชาติคนเดียวด้วยค่ะ เริ่มงานพร้อมๆกันกับเพื่อนอีกสิบกว่าคน เป็นฝรั่งหมด เราก็รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ บางครั้งรู้สึกท้อค่ะ กลัวว่าเราจะสู้เขาไม่ได้ แต่เอาความน้อยเนื้อต่ำใจนี่แหละค่ะเป็นแรงผลักดันให้ขยันมากขี้น ทุกวันนี้เกศมีตำแหน่งเป็น Senior แล้วค่ะ ส่วนเพื่อนๆฝรั่งที่เริ่มงานพร้อมกันยังเป็น admin อยู่เลย

เอาความท้อ ความน้อยเนื้อต่ำใจนี่แหละค่ะ ผลักดันให้เราก้าวต่อไป สู้ๆค่ะ

หน่อยก็เข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่ตีด้วยอีกคนค่ะ ขอให้พี่ตีเข้มแข็งสู้ ๆน่ะค่ะ เดี๋ยวเขาก็เห็นเองแหละว่าเราก็ไม่ได้น้อยหน้าฝรั่งเหมือนกัน เรื่องความอดทนคนไทยกินขาดอยู่แล้วจ้า สู้ๆๆๆๆ

โดย **แพม** » อาทิตย์ มิ.ย. 15, 2008 11:57 am

พี่แพมมาแสดง ความดีใจด้วยจ้า น้องตี หางานทำในอังกฤษ อิอิ ยากส์ น้องตีคงมีเวลาอยูกับน้องข้าหลวงมากขึ้นเน้อ

โดย **kiwi** » อาทิตย์ มิ.ย. 15, 2008 12:03 pm

หอบกำลังใจมาให้อีกกระบุงโตๆค่ะพี่ตี เก่งๆอย่างพี่ตีทำได้อยู่แล้วสู้ๆค่ะ

โดย **Mary UK** » อาทิตย์ มิ.ย. 15, 2008 2:14 pm

เมรีเข้ามาเชียร์เป็นกำลังใจให้เด้อค๊า และขอแสดงความดีใจกะคูณตีด้วยนะคะที่ได้งานเต็มเวลาทำ รวยเมื่อไหร่อย่าลืมบอกเด้อ เมรีจะตามไปกู้ตังค์กลับบ้านน่ะค่ะ อิอิอิอิ

ได้งานทำเต็มเวลาที่ใหม่แล้วค่ะ

ผู้ใช้งานขณะนี้