ครัวไกลบ้าน

ไม่เป็นไรค่ะ พอดีเอามาจากสมุดจดที่จดไว้ตอนเรียนมาน่ะค่ะ เพราะตอนเรียนต้องใช้เขียนเยอะมากเลยต้องเน้นแกรมมาร์หนักหน่อยน่ะค่ะ ตอนนี้ก็ยุ่งๆเพราะเด็กๆชอบเล่นนอกบ้านกะไปว่ายน้ำ วันนี้อยู่ที่สระไปหกชั่วโมงน่ะค่ะ

เข้ามาอ่านแล้ว ก็เหมือนมาทบทวนความรู้ที่ได้เรียนมาค่ะ
ขอออกตัวก่อนว่าไม่ได้เก่งกาจมาจากไหน ติ๊กเรียนจบมาจากมอขอค่ะ แต่มีอยู่ บางประโยคที่ ได้หันไปถามคุณสามีด้วยคิดว่า มันจะเป็นสำนวนที่คนอเมริกันส่วนใหญ่จะนิยมใช้กันมากกว่าที่คุณมดยกตัวอย่าเพิ่งโกรธ ถ้าติ๊กจะขอแก้ไขหรือแนะนำบางประโยคนะคะ

# I enjoy a long walking.

จริงๆที่ถูกต้องควรจะเป็น # I enjoy a long walk. ไม่ใช่ walking ค่ะ

#I am spanked by my mother.
ประโยคนี้กิริยาไม่ถูกต้องค่ะ ต้องใช้ past tense # I was spanked by my mother. ประโยคนี้คิดว่าโอเคถ้าจะยกเป็นตัวอย่างประกอบ แต่ถ้าจะให้นึกตามภาษาพูดจริงแบบง่ายๆก็คงจะพูดกันว่า My mother spanked me.(แม่ตีฉัน)
ขอยกตัวอย่างประโยคลักษณะเดียวกัน
A dog was hit by a car.

# That boy has his broken leg. [adjective]
ขอแก้ไขว่า # That boy has a broken leg. [adjective]

# A barking dog was under the tree last night.(ประโยคนี้ที่คุณมดยกตัวอย่างให้สอดคล้องกับไวยากรณ์)

ภาษาพูดก็จะกลายเป็น A dog was barking under the tree last night.

ใครมีความคิดเห็นอย่างไรขอเชิญมาร่วมได้ค่ะ

ใช่ค่ะ ถามสามีมาเขาก็บอกเหมือนสามีของคุณรามกะริน แต่พอตอนเรียนการเขียนที่นี่อาจารย์ก็สอนแบบที่เขียนลงตรงนี้ พอตอนเรียนที่เมืองไทยอาจาร์ยก็สอนไม่เหมือนกัน งงมากน่ะค่ะเพราะบางที่ก็สงสัยว่าภาษาอังกฤษเหมือนกันแต่ทำไมใช้ไม่เหมือนกันในทุกประเทษ โดยเฉพาะที่เมกา คนที่นี่ชอบใช้อังกฤษที่ต่างไปจากที่เราเรียนที่เมืองไทยน่ะค่ะตอนมาใหม่ๆก็งงไปพักหนึ่งจนต้องตั้งสติใหม่ แต่โดนบังคับให้เรียนการเขียนใหม่ก่อนเริ่มเรียนโทที่นี่น่ะค่ะ เพราะว่ามหาลัยที่นี่ไม่รับ TOEFLข้อเขียนที่มาจากเมืองไทยน่ะค่ะ

ว๊าว คุณทัพพี พวกเรามีครูติ๊กเพิ่มมาหนึ่งคนแล้ว ดีค่ะมาช่วยกันสอน มาเรียนด้วยกัน

แต่ที่เรียนมาบางครั้งจะเห็นความแตกต่างระหว่างภาษาพูดกับการเขียน เพราะเหมียว

ไปโรงเรียนมาแล้วเอามาถามคุณสามี แม่ ป้า น้าอา ที่บ้าน แล้วเค้าบอกไม่น่าใช่ เราก็

เลยนึกถึงภาษาไทยบางตัวของเราที่ถ้าเขียนแบบถูกต้องมันก็จะเป็นอีกอย่าง เอาละเรา

ละไว้ในฐานที่เข้าใจนะคะ

ครูมดข๋า เหมียวยังอ่านไม่จบเลย จะค่อยๆไปนะคะ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเลย

งานเสริฟมันทำเอาเหมียวแทบเอวขาดเลย วันนี้ก็เลยไปเดินสำรวจแถวฟลี มาร์เก็ต

มา ว่าจะหาของลงขายเล่นๆแล้วละ แต่ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะขายอะไรถ้าครูมีไอเดีย

ดีๆช่วยแนะนำหน่อยนา แค่ไปถามเค้าเรื่องราคา มันถูกดีนะ แต่ไม่รู้จะมีลูกค้าเปล่า

แค่อยากหาอะไรทำที่มันหลากหลายนะคะ (ไม่ได้ออกนอกเรื่องนะจ๊ะ)

คุณเหมียว ดีแล้วค่ะที่งานยุ่ง จะได้รับทรัพย์เยอะๆ อิอิอิอิ

สมัยที่มดทำงานร้านญี่ปุ่นในค่าย USMCจะยุ่งมากช่วงทหารกลับจากอิรักหรือช่วงเขาย้ายฐานหรือทหารใหม่เข้าค่ายน่ะค่ะ แล้วร้านมีมดทำอยู่คนเดียวเป็นทั้งคนคุมร้านกะเด็กเสริฟ เหนื่อยแทบขาดใจค่าแต่ก็คุ้มค่าน่ะค่ะ แต่ก็คงไม่ทำแล้วเพราะอยู่บ้านเลี้ยงลูกเป็นชาวเกาะดีกกว่าน่ะค่ะ อิอิอิอิอิ มีแบบทำไปโดนจีบกะแซวไปก็มีแบบว่าข้าไม่สนแม้เอ็งจะแต่งงานมีลูกแล้ว ขำๆดีก็ถือว่าเป็นการใึกอภาษาในตัวเพราะไม่มีคนไทยน่ะค่ะ เจ้าของร้านเป็นคนเกาหลี แล้วได้พวกแสลงมาเยอะมาก ลูกค้าสอนน่ะค่ะ ทำอยู่เกือบสี่ปีจนลูกค้าจำได้ แบบพวกเขาย้านกลับมาใหม่เจอแซวว่ายังไม่ลาออกอีกหรือ และเราก็จำลูกค้าประจำได้ทุกคนน่ะค่ะ

ส่วนเรื่องอีเบย์ถ้าขายออกเร็วก็คงเป็นพวกอุปกรณ์หรือชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์นะคะ เพราะสามีทำอยู่ก็ขายได้เร็วน่ะค่ะ เคยขายพวกของจากไทยก็ออกเร็วค่ะ ตอนนี้สามีขาย มดเป็นพนักงานแพ๊คกะส่งของ ส่วนสามสาวมีหน้าที่ช่วยแม่ต่อกล่องใส่ของกะช่วยแม่ค่ะ ได้ค่าจ้างครั้งละหนึ่งเหรียญ อิอิอิอิอิ ทำกันในครอบครัวแบบใช้แรงงานเด็กด้วย อิอิอิอิอิอิ