ตรวจมะเร็งปากมดลูก

[นิรินธนา]

น้องเจี๊ยบ พักนี้พี่ไม่ค่อยว่างเลย
แวะเข้ามาส่งกำลังใจนะคะ แล้วไว้คุยด้วยอีกที ขอให้ทุกอย่างที่มันร้ายๆกลับกลายเป็นดี
หลังการรักษาแล้วก็ขอให้ได้ของดีที่ขอไว้กับพี่นะคะ
เทคแคร์นะน้องนะ

[Hemvadee]

พี่เอ๋คะ ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ เมื่อคืนนี้เจี๊ยบนั่งหาอ่านวิธี และขั้นตอนการรักษามะเร็งปากมดลูก ว่าหมอเค้าทำไง กรณีของเจี๊ยบมันยังไม่ไช่มะเร็ง แต่เจี๊ยบก็หาเจอแต่ข้อมูลมันเยอะมากๆเลย อ่านแล้วปวดสายตาจริงๆค่ะ
เจี๊ยบขอถามพี่เอ๋หน่อยได้มั้ยคะ ที่พี่เอ๋ไปหาหมอรักษามดลูกน่ะคะ หมอเค้ารักษายังไงคะ มีขั้นตอนยังไงและเจ็บมั้ยคะ คราวที่เจี๊ยบทำColposcopy หลังยาหมดริดนั้น เจ็บมากๆเลยค่ะ จะลุก จะนั่งทีลำบาก แถมเวลาเข้าห้องทำฉี่นี้ต้องร้องออกมาเพราะความตกใจทุกทีเผลอนั่งเร็วไปหน่อย และเวลาเช็ดออกมามันจะมีเยื่อเนื้อเหมือนเมือก เนื้อตาย อะไรแบบนั้นออกมาเยอะมากค่ะ
อยากไห้พี่เอ๋มาเล่าประสบการณ์มากๆเลยค่ะ เพื่อเตือนคนอื่นๆไว้ด้วยค่ะ

เจี๊ยบค่ะ ก่อนอื่นเลยต้องทำตัวให้เข็มแข็งค่ะ รู้มั้ยถ้าเจี๊ยบเป็นพี่ เจี๊ยบจะดีใจมากที่ได้รู้ว่าตัวเองเป็นแค่เนื้องอกธรรมดา เมื่อตอนที่พี่คลำเจอก้อนเนื้อที่หน้าอกเป็นครั้งที่สาม หัวใจตกลงไปถึงตาตุ่ม นึกว่าอีกแล้วเหรอ คราวนี้จะรอดมั้ยเนี่ย แถมไปหาหมอ หมอบอกสงสัยจะใช่มะเร็งมาอีกแล้ว ยังคิดว่าชาติที่แล้วไปทำบาปอะไรไว้นักหนา พอผลออกมาว่าเป็นเนื้องอกธรรมดา กระโดดกอดกับสามีดีใจอยู่หน้าร้านหมอนั่นเลย

เอาเรื่องมดลูกมั่ง พอแท้งปรกติต้องขูดมดลูก แต่ของพี่มีเนื้องอกด้วย เลยต้องผ่า ผ่าตัดหน่ะ มันเจ็บอยู่แล้วจ๊ะ ก็ทำใจซะว่ามันต้องเจ็บ เรื่องธรรมดา เจี๊ยบจะได้ไม่กลัวมาก ของเจี๊ยบน่ะ ยังไม่รู้เลยว่าเค้าจะผ่าเลยหรือเปล่า หรือเค้าอาจจะให้คอยจับตาดูมันไปเรื่อย ๆ ว่าโตขึ้นมัั๊ย มีการเปลี่ยนแปลงของเนื้อหรือเปล่า ถ้าเห็นว่ามันจะเสี่ยงหรือก้อนโตมากจนกระทบกระเทือนชีวิตประจำวัน หรือ มีเซ็กส์กับสามี เค้าก็คงจะผ่า การผ่ามีสองที่ ผ่าตามยาวจากสะดือลงไป อันนี้แผลไม่สวยแต่ผ่าง่าย ใช้สำหรับพวกฉุกเฉินเช่นไส้ติ่งแตก หรือ ครรภ์เป็นพิษ อีกอย่างที่นิยมจะผ่าบริเวณบิกืนี่ไลน์ หมอสมัยนี้จะเย็บแบบกลับด้านใน แผลบางเหมือนมีดกรีด พอเวลาผ่านไปหลาย ๆ ปี จะมองหาแผลไม่เจอเลย ขนาดพี่เอ๋เปิดแผลเดิมมาสามรอบ ตอนนี้ยังไม่เห็นแล้วเลย (ว่าแล้วก็ลืมไปเลยหน่ะเนี่ย) เค้าก็จะเลาะเอาเนื้องอกออกจากผนังมดลูก เราไม่รู้เรื่องหรอก เพราะหลับไปตั้งแต่เค้าเข็นเราเข้าไปแล้ว กินยาหนึ่งเม็ด สะลึมสะลือเค้าก็ฉีดยาสลบ พอตื่นจากสลบมายาหมดฤทธิ์พอดี ก็จะเจ็บหน่อย (จริง ๆ เจ็บมาก ฮา ฮา) แต่เดี๋ยวเค้าก็ให้ยาอีกค่ะ เดินไปฉี่ยังไม่ได้ เค้าจะใส่สายไว้ ก็จะขัด ๆ ถ้าขยับแรงก็จะเจ็บ เพราะมันเป็นท่อเสียบไว้ตรงนั้นหน่ะน่ะ จนฟื้นจากสลบดี ร่างกายฟื้นแล้วเค้าก็เอาออก ค่อย ๆ เดินขโยกขเยกไปฉี่ได้ อาการเหมือนเวลาผ่าท้องคลอดแหละค่ะ คุณแม่ที่ผ่าคลอด วันรุ่งขึ้นก็นั่งรถลงไปให้นมลูกแล้ว เพราะมีแรงจูงใจดี ทีนี้ไอ้เนื้อเยื่อที่เจี๊ยบว่าออกมากับฉี่น่ะ พี่ว่าเป็นลิ่มเลือดหรือเนื้อเยื่อที่หลุดออกมาตอนต่อท่อเข้าไปสะกิดไปตรวจ พอมันหลุดออกมาแล้วก็เป็นของแปลกปลอม ร่างกายก็เลยพยายามขับออกมาค่ะ ไม่ต้องกังวลหรอก

เวลาผ่าตัดพี่กลัวเรื่องเดียว เรื่องแพ้ยาสลบ ตื่นขึ้นมาแล้วอาเจียน พี่เอ๋เป็นคนอาเจียนง่าย ผลตั้งแต่ที่โดนให้คีโมมา ทรมานทีสุด เรื่องอื่นพอไหว เจี๊ยบต้องเข้มแข็งค่ะ อย่าเพิ่งคิดว่าตัวเองเป็นมาก แล้วก็ยังไงก็ต้องสู้ พี่เอ๋มีลูกแล้วค่ะ โตแล้วด้วย หลังจากแท้งคนแรกไป ปีนึงหลังจากนั้นก็ท้องใหม่ แล้วก็ต้องผ่าออก เพราะหมอไม่ให้เบ่ง แผลเก่ายังไม่นานพอ เค้ากลัวแผลจะแตกซะก่อน เล่าซะยาว หวังว่าคงช่วยได้บ้างน่ะค่ะ

[สะใภ้เบลเยี่ยม]

เข้ามาเป็นกำลังอีกคนคะ และก็ขอบคุณมากๆคะ สำหรับคำแนะนำดีๆคะ แตงเองไม่ได้ตรวจภายในมาประมาณ สี่ปีได้คะ ตอนนี้ก็อยากไปตรวจแล้วจัง พร้อมทั้งเต้านมด้วยคะ เพราะตอนเป็นประจำเดือนจะปวดมากๆคะ และเต้านมก็แข็งมากๆคะ เดี๋ยวจะไปตรวจแล้วมาเล่าให้ฟังคะ

[pimlapas]

น้องเจี๊ยบ อย่างที่หลายท่านบอกนั้นแหละค่ะ ว่าเจอเร็วก็รักษาหายได้เร็วค่ะ ไม่ต้องกังวลไปนะจ๊ะน้อง วิวัฒนาการทางการแพทย์เจรืญแล้ว หายแน่นอน และก็หมั่นทำบุญ ให้ทานบ่อยๆ ปลดปล่อยเรื่องร้ายๆ และขออโหสิ จากเจ้ากรรมนายเวร ทุกวันนะคะ พี่พิมเชื่่อเรื่องกรรมเก่าค่ะ

ส่วนเรื่องเนื้องอกของพี่พิม หมอโปรตุเกส เขาไม่ยอมผ่าให้เราบอกว่า รอให้เท่าลูกฟุตบอลก่อน ค่อยจะผ่าให้ พี่พิมก็โมโหหมอเลย บอกว่า ไรฟ๊ะ ดันรอให้มันใหญ่ๆ ตอนเล็กๆ ดันไม่ยอมผ่าให้ พี่เลยส่งผลการตรวจไปให้หมอประจำตัวที่เมืองไทยดู หมอเขาก็ขำเหมือนกัน บอกเออ เห็นด้วย เขาว่า มันผ่าไม่คุ้ม ไม่หนุกหนาเลยนะที่จะผ่ามันออก ให้พีเก็บไว้ดูเล่นก่อนละกัน ดูสิ เลยไม่ได้ผ่าเลยค่ะเจี๊ยบ แต่ต้องไปตรวจและดูขนาดการโต ของก้อนที่ว่าน้อง ตามหมอนัด ของพี่นัดปีละครั้งค่ะ เพราะมันไม่อันตราย จะกลายพันธุ์เป็นเนื่้อร้ายได้แค่ 0.0001% เท่านั้นเอง เนื้องอกมดลูก มีสามแบบ ของพี่พิมเป็นแบบเนื้องอกในกล้ามเนื้อมดลูก เลยทำให้ตัวอ่อนฝังตัวได้ไม่ดี ท้องก็จะแท้งซ้ำซาก และจะปวดท้องเวลาทีมีประจำเดือน ก็แก้ด้วยการกินยาแก้ปวดค่ะ นี่ก็ใกล้จะถึงเวลานัดอีก วันสองวันนี้แล้วล่ะ หมอก็ไม่อยู่อาจจะต้องไปตรวจเดือนหน้าค่ะเจี๊ยบ อย่ากังวลนะคะ

มีรูปเพื่อนร้ายผู้น่ารัก ในพุงมาฝากด้วยค่ะ 4 ก้อน ตรงที่หมอทำเครื่องหมายบวกเอาไว้นั้นแหละ

[แตง]

มาเป็นกำลังใจใ้ห้น้องเจี๊ยบ ทำใจให้สบาย ขอให้พบวิธีรักษาที่ดีทีสุด

อยู่ลาสเวกัส หมอจะโทรมาตามไปตรวจภายในและมะเร็งเต้านมทุกปี พอย้ายเมืองต้องหาหมอใหม่ พี่ก็บอกให้หมอตรวจ แต่หมอคนนี้ไม่ส่งผลการตรวจภายในให้เรารู้ ปีที่แล้วครบรอบหนึ่งปี ก็ไม่โทรมาตามไปตรวจอีก พี่ก็ดันจำชื่อและที่อยู่หมอไม่ได้ พ่อบ้านเลยหาหมอให้ พรุ่งนี้ก็เป็นวันนัดหมอคนใหม่ คงได้ตรวจอีกครั้ง ว่างเว้นมาหนึ่งปี พอฟังเรื่องน้องเจี๊ยบเล่า ชักกลัวๆเหมือนกัน

[pamie]

เจี๊ยบจ๋า ปอมพอรู้เรื่องจากหลังไมค์บ้างแล้ว แต่ไม่ได้ตอบโทษที่นะเพื่อน พอดียุ่งๆ อ่านหนังสื่อ ดู ดีวีดี เรียนภาคข้อเขียนขับรถนะ เลยต้องละอินเตอร์เน็ตบ้าง ปอมจะย้ายสาขานะ ที่นี้ปอมมีตัวเลือกอยู่ที่เดียวเอง เพราะมันใกล้บ้าน ถ้าขับรถเป็น ตัวเลือกมันจะเยอะกว่านี้ไปทำสาขาไหนก็ได้ เทสโก้มันรวยเนอะ ขนาดเศรษฐกิจโลกแย่ เขายังขยายสาขาทั่วโลก กะอีแค่เมืองที่ปอมอยู่จะเปิดสาขาใหม่อีกห้าสาขา ปอมนั่งเสียดายขับรถไม่เป็นเลยไม่มีตัวเลือก คงต้องตั้งใจจริงๆแล้วเจี๊ยบ เดี่ยวการงานไม่เดิน
มาให้กำลังใจเจี๊ยบนะ ปอมมี sense of mind ว่าเจี๊ยบไม่เป็นหรอก ไอ้เจ้ามะเร็งวายร้ายเนี่ยะ แต่ก็เจ็บตัวน่าดูเลยนิ ฉีดสารสีเข้าช่องคลอดเนียะ โอ๊ยยยยย นึกภาพพ่ออ้วนร้องไห้ ออกเลย สงสารงะ ก็ดูแลตัวเอง กินอาหารที่มีประโยชน ผักผ่อนให้เพียงพอ และที่สำคัญ <span style='font-size:14pt;line-height:100%'><span style='color:red'>อย่าเครียด</span></span> เพราะจากที่ฟังตัวเล่า คงรักษาได้ โชคดีที่เจอมันก่อน ก็รอฟังผลอัพเดทอยู่นะ ยิ้มมมมไว้คนสวยแม่ลูกชายสุดหล่อแอนดี ไม่เป็นอะไรมากหรอกนะ

[bunlom]

มาเป็นกำลังใจให้คุณเจี้ยบอีกคนนะคะ ขอให้ผลตรวจออกมาเป็นแค่เนื้องอกธรรมดารักษาหาย แล้วก็ขอบคุณมากนะคะที่อุตส่าห์เสียสละเวลา มาเล่าประสบกาณร์ให้อ่าน เป็นประโยชน์อย่างมากเลยโดยเฉพาะตัวดิฉันเอง ขอยอมรับว่าดิฉันเองไม่เคยไปตรวจมะเร็งทุกชนิด ทั้งๆที่อายุก็ 30 ขึ้น แล้ว ชอบผลัดวันประกันพรุงเรื่อยมา จนกระทั่งทุกวันนี้ก็ยังไม่เคยไปรับการตรวจเลย ทั้งๆที่มีจดหมายมาตามทุกปี หลังจากได้อ่านเรื่องราวของคุณแล้ว ก็ทำให้ดิฉันคิดกลัวขึ้นมาทันทีสัญญากับตัวเองว่าถ้ามีจดหมายมาครั้งหน้าจะไปทันทีเลยค่ะ ขอให้คุณพระคุ้มครองนะคะ

[ไทยแท้แท้]

มาเป็นกำลังใจให้คุณเจี้ยบอีกคนนะคะ ขอให้ผลตรวจออกมาเป็นแค่เนื้องอกธรรมดารักษาหาย แล้วก็ขอบคุณมากนะคะที่อุตส่าห์เสียสละเวลา มาเล่าประสบกาณร์ให้อ่าน เป็นประโยชน์อย่างมากเลยโดยเฉพาะตัวดิฉันเอง ขอยอมรับว่าดิฉันเองไม่เคยไปตรวจมะเร็งทุกชนิด ทั้งๆที่อายุก็ 30 ขึ้น แล้ว ชอบผลัดวันประกันพรุงเรื่อยมา จนกระทั่งทุกวันนี้ก็ยังไม่เคยไปรับการตรวจเลย ทั้งๆที่มีจดหมายมาตามทุกปี หลังจากได้อ่านเรื่องราวของคุณแล้ว ก็ทำให้ดิฉันคิดกลัวขึ้นมาทันทีสัญญากับตัวเองว่าถ้ามีจดหมายมาครั้งหน้าจะไปทันทีเลยค่ะ ขอให้คุณพระคุ้มครองนะคะ

แนะนำว่า ไม่ต้องรอจดหมายมาในครั้งหน้านะคะ ควรลุกขึ้นไปตรวจเลยจะดีกว่า ขืนนั่งรอจนจดหมายมาก็อาจจะสายเกินไปแล้วก็ได้ค่ะ

[ร้านหนังสือนกน้อย]

<span style='color:blue'>สวัสดีค่ะ

มาเป็นกำลังใจให้กะคุณเจี๊ยบอีกคน...

ไม่ต้องกลัวนะคะ(ถึงว่ามันจะยาก) กำลังใจที่เข้มแข็ง

เอาชนะมันได้ค่ะ...เพราะอย่างน้อยๆๆหมอก็บอกแล้วว่าไม่ใช่มะเร็ง....

พี่เองก็เคยเป็นมะเร็งเต้านมเหมือนกัน..ผ่าสองครั้ง ไม่นับผ่าอื่นๆๆ แต่ก็ยังน้อยกว่าเอ๋ ฮิๆๆๆ.</span>..

ขออนุญาตนอกเรื่องหน่อยนะคะ

<span style='color:red'>ปล,,,

เอ๋จ๋า..วันเสาร์นี้ขับรถช้าๆๆนะคะ ห้ามซิ่งเพราะๆพี่ได้ข่าวว่าอาจจะมีหิมะค่ะ

จุ๊บๆๆๆๆ</span>

[ไทยแท้แท้]

เป็นกำลังใจให้ และขอบคุณมากๆเลยที่มาเขียนเตือนสติ คนไม่ชอบไปหาหมอตรวจภายในนะคะ
คิดว่าเรื่องนี้เป็นอุธาหรให้กับหลายๆคนเลยละ โดยเฉพาะรตีเอง

พี่ระตีคะ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ ผู้หญิงทั่วไปเราเนี่ยไม่ชอบหรอกค่ะตรวจภายใน ตรวจเต้านมเนี่ย แม่เจี๊ยบเองยังไม่ยอมไปตรวจเลย เมื่อ2ปีก่อนแม่เป็นเบาหวานเลยบอกหมอไห้จับแม่ตรวจไห้หมดเลยค่ะ ผลออกมาปรกกระติ
เจี๊ยบก็ไม่รู้เหมือนกันว่า มีกรรมพันธุ์ที่เป็นมะเร็งมันข้ามรุ่นด้วยหรือ เพราะยายถวดเป็น รุ่นแม่เจี๊ยบไม่มีไครเป็นสักคน มารุ่นของเจี๊ยบเนี่ย เจี๊ยบเองในตระกูลหลานๆ หมอหาเจอเป็นคนแรกเลย อย่าชล่าใจเนี่ยล่ำคะเป็นดีที่สุด ลูกชายเจี๊ยบเค้าถามว่า แม่ไม่สบายเหรอ เจี๊ยบได้ยินแล้วจุกอกพูดไม่ออกเลย เค้าบอกว่าโตขึ้นเค้าจะไปเป็นทหาร เจี๊ยบอยากอยู่ถึงตอนนั้นจะได้เห็นลูกแต่งชุดทหารหล่อๆ พี่ตีอย่าลืมไปตรวจนะคะ

ผู้หญิงไทยมักจะอายที่จะต้องไปตรวจภายในหรือเต้านม อันนี้ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมต้องอายกันหนักหนาก็ไม่รู้ พี่เองก็เสียเพื่อนที่น่ารักไปคนหนึ่งจากมะเร็งเต้านมเมื่อสองปีที่แล้ว ก็เป็นเพราะอายไม่กล้าไปหาหมอนี่แหละ พอเจอก็สายไปเสียแล้ว แล้วที่เจอเนี่ย ก็ไม่ใช่เพราะคลำเองแล้วเจอนะ แต่ไปตกเก้าอี้มา แล้วเจ็บซี่โครง หมอเลยเอาไป x-ray เลยเห็นว่าในนมมีก้อน เฮ้อ....

อยากจะฝากบอกน้องๆว่า ไอ้เรื่องไปตรวจภายในและเต้านมนี่มันไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไรเลย อย่าไปคิดให้มันมากนักว่า โอ๊ย... เดี๋ยวหมอจะมาเห็นของดีของเรา หมอน่ะ วันๆเขามอง เขาดู เขาเปิด เขาถ่าง เขาแหย่ จนเอือมแล้ว อย่าไปนึกว่าของเราสวยพิเศษจนหมอจะดูแล้วจำไม่ลืมนะ ส่วนพวกที่ไม่อายแต่กลัวเจ็บ ขอบอกว่า ไม่ได้เจ็บอะไรเลย เผลอๆ นอนกับสามียังเจ็บกว่าซะอีก (แต่อาจจะไม่สนุกเท่านะ อิ อิ)

ที่เขียนนี้ก็เพราะอยากให้น้องๆมีชีวิตอยู่กันยืนยาวนะคะ จะได้เห็นลูกน้อยกลอยใจเติบโต ประสบความสำเร็จ มีหลานตัวน้อยๆให้พวกน้องๆได้อุ้มชูกัน เร้ว... ใครที่ยังไม่ได้ไปตรวจ ก็ยกโทรศัพท์นัดหมอกันวันนี้เลยนะคะ

[pimlapas]

ยืมกระทู้น้องเจี๊ยบนิดค่ะ
อิอิ <span style='color:red'>พี่พัช</span> นัดจะไปเที่ยวไหนกันเนี่ย หนูไปด้วยจ้า

<span style='color:red'>พี่ต่ายคนสวย</span> เข้ามายกมือที่พี่ต่ายเขียนจ้า ตรงใจมากๆ เลยค่ะพิมนังไม่เคยตรวจเต้านมเลยค่ะ ไม่ได้อาย และไม่ได้กลัวค่ะ แต่ลืมนึกไปว่าเราน่าจะได้เวลาไปตรวจแล้วนั่นเอง ไว้หนูจะไปตรวจนะคะ แต่คลำๆ ก็ไม่มีก้อนอะไร อย่างนี้ก็ต้องตรวจใช่มั้ยค่ะพี่
ส่วนตรวจภายใน ไปจนชินชาแล้วค่ะ อิอิ หมอบอกนอนก็นอน เปิดรอเลยค่ะ กร๊ากกก ความเคยชินของเรา

[ร้านหนังสือนกน้อย]

ยืมกระทู้น้องเจี๊ยบนิดค่ะ
อิอิ <span style='color:red'>พี่พัช</span> นัดจะไปเที่ยวไหนกันเนี่ย หนูไปด้วยจ้า

<span style='color:red'>พี่ต่ายคนสวย</span> เข้ามายกมือที่พี่ต่ายเขียนจ้า ตรงใจมากๆ เลยค่ะพิมนังไม่เคยตรวจเต้านมเลยค่ะ ไม่ได้อาย และไม่ได้กลัวค่ะ แต่ลืมนึกไปว่าเราน่าจะได้เวลาไปตรวจแล้วนั่นเอง ไว้หนูจะไปตรวจนะคะ แต่คลำๆ ก็ไม่มีก้อนอะไร อย่างนี้ก็ต้องตรวจใช่มั้ยค่ะพี่
ส่วนตรวจภายใน ไปจนชินชาแล้วค่ะ อิอิ หมอบอกนอนก็นอน เปิดรอเลยค่ะ กร๊ากกก ความเคยชินของเรา

<span style='color:green'>สวัสดีค่ะพิม

นัดฉลองวัยเบญเพสค๊า มาเร็วๆๆๆเสาร์นี้นะคะ จะรอ...

สบายดีนะคะ ไม่ได้คุยกันเลย?

ตอนนี้ขอไปนอนก่อนนะคะ</span>

<span style='color:red'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>หลับฝันดีนะคะ ทุกๆๆคน...</span></span>

[ร้านหนังสือนกน้อย]

เป็นกำลังใจให้ และขอบคุณมากๆเลยที่มาเขียนเตือนสติ คนไม่ชอบไปหาหมอตรวจภายในนะคะ
คิดว่าเรื่องนี้เป็นอุธาหรให้กับหลายๆคนเลยละ โดยเฉพาะรตีเอง

พี่ระตีคะ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ ผู้หญิงทั่วไปเราเนี่ยไม่ชอบหรอกค่ะตรวจภายใน ตรวจเต้านมเนี่ย แม่เจี๊ยบเองยังไม่ยอมไปตรวจเลย เมื่อ2ปีก่อนแม่เป็นเบาหวานเลยบอกหมอไห้จับแม่ตรวจไห้หมดเลยค่ะ ผลออกมาปรกกระติ
เจี๊ยบก็ไม่รู้เหมือนกันว่า มีกรรมพันธุ์ที่เป็นมะเร็งมันข้ามรุ่นด้วยหรือ เพราะยายถวดเป็น รุ่นแม่เจี๊ยบไม่มีไครเป็นสักคน มารุ่นของเจี๊ยบเนี่ย เจี๊ยบเองในตระกูลหลานๆ หมอหาเจอเป็นคนแรกเลย อย่าชล่าใจเนี่ยล่ำคะเป็นดีที่สุด ลูกชายเจี๊ยบเค้าถามว่า แม่ไม่สบายเหรอ เจี๊ยบได้ยินแล้วจุกอกพูดไม่ออกเลย เค้าบอกว่าโตขึ้นเค้าจะไปเป็นทหาร เจี๊ยบอยากอยู่ถึงตอนนั้นจะได้เห็นลูกแต่งชุดทหารหล่อๆ พี่ตีอย่าลืมไปตรวจนะคะ

ผู้หญิงไทยมักจะอายที่จะต้องไปตรวจภายในหรือเต้านม อันนี้ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมต้องอายกันหนักหนาก็ไม่รู้ พี่เองก็เสียเพื่อนที่น่ารักไปคนหนึ่งจากมะเร็งเต้านมเมื่อสองปีที่แล้ว ก็เป็นเพราะอายไม่กล้าไปหาหมอนี่แหละ พอเจอก็สายไปเสียแล้ว แล้วที่เจอเนี่ย ก็ไม่ใช่เพราะคลำเองแล้วเจอนะ แต่ไปตกเก้าอี้มา แล้วเจ็บซี่โครง หมอเลยเอาไป x-ray เลยเห็นว่าในนมมีก้อน เฮ้อ....

อยากจะฝากบอกน้องๆว่า ไอ้เรื่องไปตรวจภายในและเต้านมนี่มันไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไรเลย อย่าไปคิดให้มันมากนักว่า โอ๊ย... เดี๋ยวหมอจะมาเห็นของดีของเรา หมอน่ะ วันๆเขามอง เขาดู เขาเปิด เขาถ่าง เขาแหย่ จนเอือมแล้ว อย่าไปนึกว่าของเราสวยพิเศษจนหมอจะดูแล้วจำไม่ลืมนะ ส่วนพวกที่ไม่อายแต่กลัวเจ็บ ขอบอกว่า ไม่ได้เจ็บอะไรเลย เผลอๆ นอนกับสามียังเจ็บกว่าซะอีก (แต่อาจจะไม่สนุกเท่านะ อิ อิ)

ที่เขียนนี้ก็เพราะอยากให้น้องๆมีชีวิตอยู่กันยืนยาวนะคะ จะได้เห็นลูกน้อยกลอยใจเติบโต ประสบความสำเร็จ มีหลานตัวน้อยๆให้พวกน้องๆได้อุ้มชูกัน เร้ว... ใครที่ยังไม่ได้ไปตรวจ ก็ยกโทรศัพท์นัดหมอกันวันนี้เลยนะคะ

<span style='color:blue'>เห็นด้วยมากๆๆ
ว่าถูกต้องที่สุดเลยค่ะพี่(ขอเรียกแบบสนิทสนมนะคะ)</span>

[ไทยแท้แท้]

ยืมกระทู้น้องเจี๊ยบนิดค่ะ
อิอิ <span style='color:red'>พี่พัช</span> นัดจะไปเที่ยวไหนกันเนี่ย หนูไปด้วยจ้า

<span style='color:red'>พี่ต่ายคนสวย</span> เข้ามายกมือที่พี่ต่ายเขียนจ้า ตรงใจมากๆ เลยค่ะพิมนังไม่เคยตรวจเต้านมเลยค่ะ ไม่ได้อาย และไม่ได้กลัวค่ะ แต่ลืมนึกไปว่าเราน่าจะได้เวลาไปตรวจแล้วนั่นเอง ไว้หนูจะไปตรวจนะคะ แต่คลำๆ ก็ไม่มีก้อนอะไร อย่างนี้ก็ต้องตรวจใช่มั้ยค่ะพี่
ส่วนตรวจภายใน ไปจนชินชาแล้วค่ะ อิอิ หมอบอกนอนก็นอน เปิดรอเลยค่ะ กร๊ากกก ความเคยชินของเรา

<span style='color:red'>หนูพิม</span>จ๊ะ นอกจากการที่ให้หมอเขาคลำดูให้แน่ใจว่าไม่มีก้อนในนมแล้ว พี่ขอแนะนำให้พิมทำแมมโมแกรม (mammography) ด้วย อันนี้เรียกว่า 'it's a must' เลยนะ ควรทำปีละครั้ง เพราะมันจะละเอียด คือสามารถบอกได้เลย ถ้าเรามีแม้แต่ก้อนเล็กๆ ที่บางทีหมออาจจะยังคลำไม่เจอ การตรวจแมมโมแกรมนี้ อาจจะมีเจ็บเล็กน้อย เพราะเครื่องมันจะรีดจนนมเราแบนแต๊ดแต๋ แต่ก็ไม่ใช่เจ็บจนหน้าเขียวน้ำตาร่วงอะไรหยั่งงั้นนะ เจ็บแบบ ศรีทนได้น่ะค่ะ อิ๊ อิ๊

<span style='color:red'>คุณนกน้อย</span> เรียกพี่ได้เลยค่ะ พี่นะสงสารเพื่อนคนนี้มากๆเลย เห็นเขาทรมานจากการให้คีโมถึง 3 ครั้ง เขาเป็นอยู่ 5 ปี แต่เขาก็เป็นนักสู้คนหนึ่งนะ ไม่ว่าจะทรมานยังไง เขาก็ไม่เคยปริปากบ่น เขาหวังอยู่เสมอว่า เขาจะต้องหาย เขาต้องอยู่เพื่อลูกๆ ตอนที่เขาจากไปนั้น ลูกเขาคนโตอายุ 15 คนเล็กแค่ 12 เอง พี่นึกเสียใจและเสียดายว่า หากเขาได้ไปตรวจร่างกายและพบเจ้ามะเร็งนี้ในระยะต้นๆ เขาคงจะหายได้

คุณนกน้อยเองก็มีประสบการณ์เรื่องมะเร็งเต้านมมาเหมือนกัน พี่ขอให้คุณดูแลสุขภาพตัวเองให้ใกล้ชิด อย่าชะล่าใจเป็นอันขาดนะคะ พยายามทานอาหารที่ถูกสุขภาพและออกกำลังกายให้สม่ำเสมอ สร้างร่างกายให้แข็งแรง จะช่วยต่อต้านเซลล์ร้ายพวกนี้ได้ค่ะ

[Jeab77]

<span style='color:red'><span style='font-size:21pt;line-height:100%'>เจี๊ยบขอขอบคุณมากๆเลยค่ะสำหรับกำลังใจที่ทุกคนมามอบให้</span></span>
<span style='color:red'>พี่หนูนา</span> เจี๊ยบเองก็อยากได้ของดีที่ขอพี่ไว้เหมือนกัน คิดถึงพี่หนูนาจัง
<span style='color:red'>พี่เอ๋ Hemvadee</span> ขอบคุณมากค่ะพี่สำหรับประสบการณ์อ่านแล้ว เจี๊ยบเริ่มทำใจไว้แล้วค่ะ เจ็บก็เจ็บล่ะงานนี้ อยากหายอ่ะ
<span style='color:red'>พี่แตง</span> อย่าลืมนะคะ ถ้าไปหาคุณหมอไหม่ก็ถามเรื่องที่จะตรวจด้วยค่ะ เอาไห้ครบเลยค่ะพี่แตง จะได้สบายใจ ไม่ต้องมาเป็นเหมือนเจี๊ยบ
<span style='color:red'>พี่พัช นกน้อยเมียฝรั่ง</span> พี่พัชใจดีจังเลยค่ะ เจี๊ยบเห็นพี่โพสไห้กำลังใจคนอื่นๆและตัวเจี๊ยบเอง ทั้งกระทู้คุณหน่อยและกระทู้เจี๊ยบ ขอบคุณอย่างแรงค่ะ พี่พัชน่าจะเอาประสบการณ์มะเร็งเต้านมมาเล่านะคะ คนอื่นเค้าจะได้เห็นเป็นตัวอย่างจะได้ไม่นิ่งนอนใจไงคะ
<span style='color:red'>ปอม</span> ชั้นขอบใจเธอมากเลยนะที่รับฟังและกำลังใจที่เธอให้มาอ่ะ เธอเป็นคนดีมีน้ำใจมากๆไม่ดูถูกคนอื่นด้วยล่ะ ชั้นร๊ากกก รักเธอมากๆเลย ขยันเรียนนะตัวเอง เอาใบขับขีมานอนกอดไห้ได้
<span style='color:red'>คุณ bunlom</span> ขอบคุณมากเลยค่ะกำลังใจมาล้นหลามเลยรีบไปนัดหมอตรวจเลยก็ดีค่ะ ไม่ต้องรอไห้เค้าส่งจดหมายมาหรอกค่ะ ไห้เราสบายใจไปเลยทีเดียวค่ะ
<span style='color:red'>พี่ต่ายคะ</span> เจี๊ยบเองก็เริ่มทานอาหารดีขึ้นค่ะ คือเปลี่ยนการทานไปนิดหน่อย ตัดบางอย่างออกไป เอาอาหารแบบไหม่เข้ามาทานแบบ ออแกนิกส์ค่ะ แต่ไม่เยอะมากค่ะ เจี๊ยบก็ไม่เห็นบอกว่าอะไรเลยเรื่องการทานอาหารเนี่ย แต่เพื่อนสาวนักมวย แห่งอัวกฤษ บอกไห้เลิกทานพวก น้ำปลา ปลาร้า ของหมักดองทั้งหลายแหล่ ก็ลดลงไป แต่ยังขาดน้ำปลาไม่ได้นี่สิคะ ลำบากจังเลย อยากถามค่ะว่ามันเกี่ยวกันด้วยมั้ยคะกับเรื่องอาหารน่ะค่ะ ส่วนเรื่องความอายน่ะ เมื่อก่อนมันมีสาเหตุุุุุไงคะ เพราะความรู้เรื่องมะเร็งไม่มี ประกอบกับกลัวเจ็บ เลยลืมนึกไปว่าหมอเค้าคงเห็นซะจนชิน เพราะมันเป็นงานของเค้า เจี๊ยบอ่านเรื่องของเพื่อนพี่แล้วสงสารลูกเค้าและตัวเค้าจังเลย
<span style='color:red'>พี่พิม</span> ขอบคุณมากค่ะที่เอ่รูปสแกนด์มาโชวค่ะ เจี๊ยบเรียกพี่อ้วนมาดู เค้าบอกว่าเห็นแล้วขนลุก ถามอีกว่าไม่รู้สึกอะไร หรืออึดอัดบ้างมั้ย เห็นแล้วเจี๊ยบยังกลัวเลย แต่พี่กลับไทยไปอย่าลืมไปตรวจเต้านมนะคะ
<span style='color:red'>คุณสะไภ้เบลเยี่ยม</span> ขอบคุณมากๆเลยค่ะ กำลังใจที่ไห้กัน อย่าลืมหาเวลาไปตรวจบ้างนะคะ
เวปครัวเราพักนี้เข้ายากจังเลย แถมเครื่องคอมอีกอันโดนไวรัสอีกต่างหาก รอบสองนะเนี่ย เค้ามาในครัวนี่ล่ะค่ะ และกะลังอัพโหลดรูปจากเวปโฟโต้บักเก็ตเนี่ยล่ะ โดนเลย