Jeab77 เขียน:มาราตี เขียน: เป็นกำลังใจให้ และขอบคุณมากๆเลยที่มาเขียนเตือนสติ คนไม่ชอบไปหาหมอตรวจภายในนะคะ
คิดว่าเรื่องนี้เป็นอุธาหรให้กับหลายๆคนเลยละ โดยเฉพาะรตีเอง
พี่ระตีคะ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ ผู้หญิงทั่วไปเราเนี่ยไม่ชอบหรอกค่ะตรวจภายใน ตรวจเต้านมเนี่ย แม่เจี๊ยบเองยังไม่ยอมไปตรวจเลย เมื่อ2ปีก่อนแม่เป็นเบาหวานเลยบอกหมอไห้จับแม่ตรวจไห้หมดเลยค่ะ ผลออกมาปรกกระติ
เจี๊ยบก็ไม่รู้เหมือนกันว่า มีกรรมพันธุ์ที่เป็นมะเร็งมันข้ามรุ่นด้วยหรือ เพราะยายถวดเป็น รุ่นแม่เจี๊ยบไม่มีไครเป็นสักคน มารุ่นของเจี๊ยบเนี่ย เจี๊ยบเองในตระกูลหลานๆ หมอหาเจอเป็นคนแรกเลย อย่าชล่าใจเนี่ยล่ำคะเป็นดีที่สุด ลูกชายเจี๊ยบเค้าถามว่า แม่ไม่สบายเหรอ เจี๊ยบได้ยินแล้วจุกอกพูดไม่ออกเลย เค้าบอกว่าโตขึ้นเค้าจะไปเป็นทหาร เจี๊ยบอยากอยู่ถึงตอนนั้นจะได้เห็นลูกแต่งชุดทหารหล่อๆ พี่ตีอย่าลืมไปตรวจนะคะ
เจี๊ยบก็ไม่รู้เหมือนกันว่า มีกรรมพันธุ์ที่เป็นมะเร็งมันข้ามรุ่นด้วยหรือ เพราะยายถวดเป็น รุ่นแม่เจี๊ยบไม่มีไครเป็นสักคน มารุ่นของเจี๊ยบเนี่ย เจี๊ยบเองในตระกูลหลานๆ หมอหาเจอเป็นคนแรกเลย อย่าชล่าใจเนี่ยล่ำคะเป็นดีที่สุด ลูกชายเจี๊ยบเค้าถามว่า แม่ไม่สบายเหรอ เจี๊ยบได้ยินแล้วจุกอกพูดไม่ออกเลย เค้าบอกว่าโตขึ้นเค้าจะไปเป็นทหาร เจี๊ยบอยากอยู่ถึงตอนนั้นจะได้เห็นลูกแต่งชุดทหารหล่อๆ
พี่เจี๊ยบคะ ขาวนะคะ จากเยอรมันค่ะ แอบมาอ่านค่ะ อ่านแล้วก้อนึกถึงพี่คนนึงที่เมืองไทย ขาวคิดว่าอาการน่าจะประมาณเดียวกะพี่เจี๊ยบ แต่อาจจะต่างกันเล็กน้อยในรายละเอียดของอาการ และระยะอาการที่พบ เพื่อนรุ่นพี่ขาวแกเป็นอาการแบบนี้ค่ะ เริ่มแรก เมนส์มาเยอะมากกกก...ไม่ไปตรวจ เพราะคิดว่าเป็นเมนส์แบบใกล้วัยทอง หรือวัยหมดประจำเดือน แกสี่สิบสี่ตอนนั้น ตอนนี้คงสี่สิบหกแระ แถว ๆ บ้านเราจะมีหมอจาก รพ.มาตรวจมะเร็งให้ฟรี แกก้อไปตรวจ ก้อไม่พบอะรัย แต่เลือดก้อยังออกไม่หยุด สามสี่เดือนผ่านไป ก้อไปตรวจที่ รพ.อีก เพราะเคืองหมอ ที่ตรวจไม่ได้เรื่อง เป็นอะรัยก้อไม่บอก ไม่รู้เรื่อง คือคนเราถ้าเราป่วย เราเจ็บ เราจะรู้ตัวเราเอง ว่าเราไม่ปรกติ แต่บางทีหมอบอก ไม่เป็นรัย ทุกอย่างโอเค ทั้งที่เรารู้ ว่าร่างกายเราไม่โอเค หมอก้อหาว่าเราคิดมากอีก ผลการตรวจครั้งหลัง ทำเอาอึ้งค่ะ มันจะมะเร็งก้อไม่ใช่ มันจะเป็นอาการของคนหมดเมนส์มันก้อไม่เชิง แต่อาการมันกระเดียดไปทางมะเร็งอ่ะคะ หมอว่างั้น แล้วคนไข้จะคิดยังไง ? เพราะหมอก้อไม่ได้บอกว่าเป็นมะเร็ง แค่อ้ำอี้ง แกก้อยัง งง ๆ อยู่ ว่าแกเป็นอะรัย ขั้นไหน อยากจะรู้จะได้รักษาถูก เพราะแกเป็นเมนส์น่ากลัวมาก แกเปลี่ยนผ้าอนามัยเป็นว่าเล่น เดี๋ยวเต็ม ๆ ขาวไปห้างแกก้อจะโทรให้ซื้อผ้าอนามัยมาให้ทุกวัน สงสารแกมาก จนวันนึง แกไม่ไหว ปวดท้องมาก ไปหาหมอ หมอให้แกนั่งรถเข็นคนป่วย ระหว่างที่รอหมอมาตรวจ มันก้อปวด พอแกลุกจะขึ้นเตียง เลือดมันหล่นปุ๊ ลงพื้น ก้อนบะเริ่ม หมอกะพยาบาลกระโดดหนีแทบไม่ทัน เพราะกลัวกางเกงสีขาวจะเปื้อนเลือด แกก้อขำ ยังมีอารมณ์ขำ อิอิ จนทุกวันนี้แกก้อไม่รู้ว่าแกเป็นมะเร็ง หรือ เป็นแบบคุณเจี๊ยบ น่ะค่ะ แต่ว่าหลังจากที่ได้รู้ว่าตัวเองเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็ง แล้ว ก้อไม่รู้จะทำไง นี่เลยค่ะ งัดหนังสือชีวจิตที่เคยรับไว้ประจำทุกเดือนมาอ่าน ตำราอาหารต้านมะเร็ง หรืออะรัยก้อแล้วแต่ที่ทำแล้วสบายใจ แกทำหมด เข้าวัด ฟังธรรม ดูแลตัวเองแบบคิดว่าเราอยู่ในโลกนี้เป็นวันสุดท้าย ทำทุกอย่างให้ดีที่สุด จิง ๆ แกอาจไม่ได้เป็นอะรัยร้ายแรงก้อได้เนอะ แกห่วงหลานชายแก แกมีหลานฝาแฝดชายหญิง พอหลานแกลืมตามาดูโลก แกก้อคว้าแฝดชาย มาเลี้ยงเอง ส่วนแฝดหญิงให้แม่เค้าเลี้ยง บ้านก้ออยู่อาณาบริเวณเดียวกัน สิ่งที่แกห่วงไม่ใช่ลูกแก ไม่ใช่สามี แต่แกห่วงหลานซึ่งตอนนั้นสิบขวบได้มั้ง คงเหมือนที่พี่อยากเห็นลูกใส่ชุดทหารน่ะค่ะ แต่ดีว่าสามีพี่เจี๊ยบน่ารัก แต่สามีเพื่อนขาวแกตัดหางไปแระ สามีที่อยู่กันมายี่สิบหกปี ไปมีใหม่ตั้งแต่เมียยังปรกติ พอเมียบอกว่า ป่วย แทนที่จะมาเอาใจ ให้กำลังใจ กลับหาว่าสำออย นี่คือสันดานชายไทย อุ๊บส์..แรงไปเปล่าคะ ลืมตัวค่ะ แต่ปาฏิหาริย์ก้อเกิดค่ะพี่เจี๊ยบ หลังจากที่แกคิดว่าแกโดนแจ๊คพอตมะเร็งเข้าเต็ม ๆ ไปตรวจอีกที ก้อไม่เจออะรัยแล้ว ไปตรวจมาแล้วสองรอบ ก้อไม่พบสิ่งผิดปรกติใด ๆ ทั้งสิ้น แต่แกก้อยังไม่ประมาท ยังดูแลเรื่องการกินอยู่เป็นอย่างดี ระวังเรื่องปิ้งย่าง เนื้อสัตว์ย่อยยาก โอย..เยอะแยะจิปาถะ แต่แกบอกว่า แกทำได้ ทนได้ เพราะเคยคิดว่าตัวเอง ตายไปแล้ว พอใจสู้ โรคมันก้อแพ้ค่ะ ถ้าเราจิตอ่อนแอ ไม่ต้องเป็นมะเร็งหรอกค่ะ เป็นหวัด หรือมีดบาดก้อแย่แล้ว จิงมะคะ ขาวก้อเป็น เอี๊ก ๆ เอามาแบ่งปันเท่านี้แหละค่ะ
อ้อ..อีกเรื่องค่ะ ที่พี่เจี๊ยบถามว่า มะเร็งมันข้ามรุ่นได้หรือเปล่า ตอบว่า ได้ค่ะ เคยได้ยินมาบ่อยมาก แระก้อได้ยินหมอบอกมาเหมือนกัน มันติดตระกูลอย่างไม่น่าภาคภูมิใจเลยค่ะ มันจะข้ามจากคนที่เป็นไปประมาณไม่เกินสี่รุ่น หรือสี่ชั่วอายุคนค่ะ ยกตัวอย่างกรณีพี่เจี๊ยบนะคะ คือ ยายเป็นมะเร็ง ถ้ารุ่นต่อไปไม่แม่เป็น ก้อมาเป็นที่หลาน คือพี่เจี๊ยบ ถ้าพี่เจี๊ยบยังไม่เป็นก้อไปตกที่รุ่นลูก (คือแค่พยายามจะอธิบายนะคะ ไม่ได้คิดอื่นไกล) คือ ไล่มาประมาณว่า เซ็ทแรก ถ้าตายายเป็นมะเร็ง ผุ้โชคดีรายต่อไป 1.พ่อแม่ 2.เรา-พี่น้อง 3.ลูก 4.หลาน แบบประมาณนี้แหละ ไม่เกินนี้ เค้าว่ามาแบบนี้ค่ะ คือ 1 ใน 4 จะมีผู้โชคดี อย่างน้อย 1 ท่านค่ะ แต่ขาวเชื่อค่ะ เพราะที่บ้านเป็นแบบนี้เหมือนกัน แต่ลุงขาวเรียบร้อยไปแระ พี่น้องขาวเจ็ดแปดคน ใครจะเป็นผู้โชคดี ไม่รู้ค่ะ ติดตามกันต่อไป เข้มแข็ง ๆ สู้ ๆ คะ ฝันดีนะคะ
