โพสต์แล้ว: จันทร์ มิ.ย. 21, 2010 7:30 pm
ตามความคิดแป้นนะ มันเหมือนกับเราพยายามเอาน้ำไปถมทะเลทรายค่ะ คนที่เค้าเอาแต่รับไม่คิดจะใช้สองมือสองเท้าที่มีทำงานให้มันเกิดประโยชน์ก็ไม่สมควรจะได้รับเหมือนกันค่ะ อันนี้ไม่ได้หมายความถึงพ่อและแม่นะคะ ครอบครัวแป้นไม่มีแม่ค่ะ แม่เสียตั้งแต่เรายังเด็ก พ่อก็มีครอบครัวใหม่ ไม่ได้ส่งเสียอะไร อยู่กับย่าและอามาตลอดที่คอยส่งเสีย พอเรามีสามีฝรั่งพี่น้องก็ตั้งใจจะเกาะ แต่ขอโทษไม่มีใครเคยได้ฟรี ๆ เลยค่ะ อยากได้เงินลงทุน วางแผนงานมาก่อนว่าจะทำอะไรยังไง ถ้าสามารถตอบคำถามเราได้ เราให้ค่ะ แต่ถ้าแค่คำตอบที่คุณให้มามันไม่ใช่ก็ไม่ได้อะไร เชื่อมั้ยบอกขอเงินจะทำร้านอาหาร ตัวเองทำอาหารก็ไม่เป็น ตื่นเช้า ความอดทนอะไรก็ไม่มี แล้วจะลงทุนให้มันทำไม อยากเปิดร้านซ่อมรถ ไปเรียนเอาใบประกาศมาก่อน ไม่ใช่จะมาอ้างจ้างช่างเอาก็ได้ ทุกวันนี้พี่น้องมันเกลียดเราหมดเลยค่ะ มันเมาเหล้ามาขอเงินเราพันนึงแป้นบอกว่าร้อยนึงก็ไม่ให้ ให้ไปเพื่ออะไร ทำไมต้องให้ เท่านั้นแหละ มันเอาเราไปประจานทั้งตำบล พี่น้องมาถามว่าจริงเหรอ เราบอกเออจริง ถ้าใครอยากให้อยากรับเลี้ยงเชิญเลย แต่เราส่งเสียย่ากับอาที่เลี้ยงเรามานะ เพราะเค้าลำบากเพราะเรา แต่เราสั่งขาดไว้เลยว่าไม่เผื่อแผ่คนอื่นนะ ถ้ารู้จะไม่พาหลานไปเยี่ยมอีก เท่านั้่นแหละ ไม่กล้าหรอก แต่มีแอบน้อยใจพ่ออยู่เหมือนกัน ไปทุกครั้งจะต้องรีบมาบอกว่าคนนั้นคนโน้นจะมาขายสวนยางทำนองว่าซื้อให้พ่อหน่อย แต่เราไม่ซื้อให้นะ เพราะเราคิดว่าในเมื่อเค้าไม่เคยส่งเสียเราทำไมเราจะต้องรับผิดชอบเค้าด้วย แค่ทำให้เกิดแต่ไม่ได้เลี้ยงดู เราไม่คิดว่าเป็นบุญคุณนะ เราคิดว่าเราเป็นกรรมที่ตามสนองเค้าที่มีลูกแล้วไม่เลี้ยงดู อาจจะบาปนะที่คิดอย่างนี้ แต่ถ้าเราไม่ได้ดีเหมือนวันนี้ล่ะ เค้าจะมาดูแลเรามั้ย