มาคุยกันเถอะใครเคยทำอะไรที่มัน..สะเร่อ..สะเร่อ บ้างไหม..

[แมว.orathai]

แมวมีเรื่องจะเล่าให้เพื่อนๆฟัง เรื่องที่ตัวเองสะเร่อมากๆ!!!!!
คือแมวกลับไปเมืองไทยเมื่อเดือนเมษาที่แล้ว ขาไปก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอขากลับ....
แมวก็จัดกระเป๋าเตรียมตัวไปขึ้นเครื่องวันที่ 16 พ.ค กระเป่๋าก็หนักประมาณ 26 กิโล.
แม่และญาติพี่น้องก็ไปส่งที่สนามบิน (แบบว่าญาติแมวชอบไปสนามบินกันนะเค้าว่ามันสวย)
แมวก็เข้าไปเช็คอินตามธรรมดา ตอนแรกแมวก็ให้แต่พาสปอร์ แล้วก็เอากระเป๋าขึ้นชั่ง เค้าก็เช็คดูชื่อให้ตามธรรมดา เค้าบอกไม่เห็นมีชื่อคุณเลย เค้าก็เรียกหัวหน้าที่อยู่ข้างหลังเค้ามาช่วยหาด้วย!!! เค้าก็ถามว่ามีตั๋วไหม แมวก็หาตั๋วที่ปื้นออกมาจากคอมนั่นแระให้เค้า!!!
เท่านั้นแร่ะค่ะ!!!!!!!!
น้องค่ะ!!! ตั่วน้องเขียนไว้ว่าจะบินวันที่ 19 พ.ค นะค่ะ ไม่ใช่วันนี้...แต๊วววว...!!! น้ำหนักกระเป๋าก็เกินนะคะ คราวหน้ามาก็ให้เอาของออกนะคะ...555
งงเลยเรา เป็นไปได้ถึงขนาดนี้เลยเรา....สรุปวันนั้น ไปสนามบินเก้อเลย..... ก็เลยต้องขนกระเป่๋าและพาญาติๆกลับบ้าน..
ญาติเค้าก็หัวเราะกันใหญ่เลยและว่าเราเริ่มสมองเสื่อมด้วย... ด้วยความที่ไม่ดูตั๋วให้แน่น่อน พาญาติสะเร่อไปด้วย...ฮิฮิ
แล้วคืนนั้นก็ได้พาญาติไปกินข้าวต้มรอบดึกและเที่ยวต่อเลย...
มีเคยทำอะไรตลกๆหรือสะเร่อๆแบบแมวบ้างไหม เล่าไห้กันฟังบ้างเด้อคะ...

[puy]

แมวมีเรื่องจะเล่าให้เพื่อนๆฟัง เรื่องที่ตัวเองสะเร่อมากๆ!!!!!
คือแมวกลับไปเมืองไทยเมื่อเดือนเมษาที่แล้ว ขาไปก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอขากลับ....
แมวก็จัดกระเป๋าเตรียมตัวไปขึ้นเครื่องวันที่ 16 พ.ค กระเป่๋าก็หนักประมาณ 26 กิโล.
แม่และญาติพี่น้องก็ไปส่งที่สนามบิน (แบบว่าญาติแมวชอบไปสนามบินกันนะเค้าว่ามันสวย)
แมวก็เข้าไปเช็คอินตามธรรมดา ตอนแรกแมวก็ให้แต่พาสปอร์ แล้วก็เอากระเป๋าขึ้นชั่ง เค้าก็เช็คดูชื่อให้ตามธรรมดา เค้าบอกไม่เห็นมีชื่อคุณเลย เค้าก็เรียกหัวหน้าที่อยู่ข้างหลังเค้ามาช่วยหาด้วย!!! เค้าก็ถามว่ามีตั๋วไหม แมวก็หาตั๋วที่ปื้นออกมาจากคอมนั่นแระให้เค้า!!!
เท่านั้นแร่ะค่ะ!!!!!!!!
น้องค่ะ!!! ตั่วน้องเขียนไว้ว่าจะบินวันที่ 19 พ.ค นะคะ ไม่ใช่วันนี้...แต๊วววว...!!! น้ำหนักกระเป๋าก็เกินนะคะ คราวหน้ามาก็ให้เอาของออกนะคะ...555
งงเลยเรา เป็นไปได้ถึงขนาดนี้เลยเรา....สรุปวันนั้น ไปสนามบินเก้อเลย..... ก็เลยต้องขนกระเป่๋าและพาญาติๆกลับบ้าน..
ญาติเค้าก็หัวเราะกันใหญ่เลยและว่าเราเริ่มสมองเสื่อมด้วย... ด้วยความที่ไม่ดูตั๋วให้แน่น่อน พาญาติสะเร่อไปด้วย...ฮิฮิ
แล้วคืนนั้นก็ได้พาญาติไปกินข้าวต้มรอบดึกและเที่ยวต่อเลย...
มีเคยทำอะไรตลกๆหรือสะเร่อๆแบบแมวบ้างไหม เล่าไห้กันฟังบ้างเด้อคะ...

555555+ ญาติใครหว่า!!!?? สรุปแล้วสะเหร่อ ทั้งบ้านเลย...เอ๊ะ...หรือว่าเบลอมากกว่านะ

[grace2b]

สงสัยจะกลายเป็นเรื่องตลกประจำครอบครัวไปเลยมังคะ
แต่ไปก่อน ดีกว่าไปหลังวันที่ 19 นะเออ

[de loei]

เข้ามาขำก่อนนอนค่ะน้องแมว...ทั้งน้องแมวและประยูรญาติคงได้ฮากันตรึมลั่นสนามบิน...เลย อย่างนี้ก็มีด้วยยยยยย...555555555555

[phailin53]

มีเรื่องขำๆมาเล่าด้วยเหมือนกันค่ะ ความที่เราคุ้นเคยกับการใช้บริการมอเตอร์ไซด์รับจ้างเข้าซอย-ออกซอย เป็นประจำชอบค่ะเรื่องด่วนเรื่องทันใจมอเตอร์ไซด์รับจ้างนี่คู่ใจกันเลย ตอนอยู่มาอยู่ฝรั่งเศสใหม่ๆ นั่นไง!มีมอไซด์รับจ้างด้วยใส่เสื้อวินสีเขียวตองอ่อนซะด้วย ไม่ลำบากแล้วเรา เลยถามคุณสามี"เธอๆมอเตอร์ไซด์รับจ้างเสื้อสีเขียวนั่น มันวินไหนอ่ะ?เผื่อชั้นจะใช้บริการมั่ง" สามีปล่อยก๊ากเต็มที่ "นั่นมันพวกที่เขาเรียนขี่มอเตอร์ไซด์น่ะเธอ ที่นี่มันไม่มีนะมอไซดรับจ้างน่ะ!!" เออ ไม่รู้นี่หว่า นึกว่าเหมือนกันกับบ้านชั้นน่ะ.

[แมว.orathai]

มีเรื่องขำๆมาเล่าด้วยเหมือนกันค่ะ ความที่เราคุ้นเคยกับการใช้บริการมอเตอร์ไซด์รับจ้างเข้าซอย-ออกซอย เป็นประจำชอบค่ะเรื่องด่วนเรื่องทันใจมอเตอร์ไซด์รับจ้างนี่คู่ใจกันเลย ตอนอยู่มาอยู่ฝรั่งเศสใหม่ๆ นั่นไง!มีมอไซด์รับจ้างด้วยใส่เสื้อวินสีเขียวตองอ่อนซะด้วย ไม่ลำบากแล้วเรา เลยถามคุณสามี"เธอๆมอเตอร์ไซด์รับจ้างเสื้อสีเขียวนั่น มันวินไหนอ่ะ?เผื่อชั้นจะใช้บริการมั่ง" สามีปล่อยก๊ากเต็มที่ "นั่นมันพวกที่เขาเรียนขี่มอเตอร์ไซด์น่ะเธอ ที่นี่มันไม่มีนะมอไซดรับจ้างน่ะ!!" เออ ไม่รู้นี่หว่า นึกว่าเหมือนกันกับบ้านชั้นน่ะ.

555....ใช่เหมือนจริงๆ แต่ก่อนแมวก็ไม่คิดหรอก แต่พอ พี่เล่่ามาก็เลย.เออ...เหมือนพวกขับวินมาเตอร์ไซด์จริงๆ....ขำดีคะ..

[Janeen]

เอ่อ อันนี้ก็ออกแนวสะเหร่อค่ะ เพราะว่าออกเสียงไม่ถูก คราวที่แล้วตอนกลับเมืองไทย ตอนนั่งเครื่องกลับคนเดียว แอร์สาวแสนสวยก็มาถามว่า รับเครื่องดื่มอะไรดีคะ หนูก็บอกว่า Coke, please เค้าก็บอกว่าได้ค่ะ แป๊บนะคะ ก๊อกแก๊กๆ เอามายื่นให้เป็น coffee ค่ะ ไอ้เราจะบอกเค้าใหม่ก็เกรงใจ แอบเขินด้วยเลยรับกาแฟมากินค่ะ โค๊กเคิ๊กอดกินกันไป ฮือออ มานึกถึงแล้วตลกตัวเองค่ะ สำเนียงนี่ไมไ่ด้เรื่องจริงๆเลย

[Puimek]

เรื่องสะเหร่อ...มีเยอะค่ะ...
เอาเรื่องนี้แล้วกันนะ จะได้เป็นประโยชน์กับคนอ่าน อย่างทำตาม
เพราะทำตามแล้วจะยุ่ง..(ฮา)...

นานมาแล้ว ตอนยังเป็นนางสาวปุย บินเดี่ยวนู่นนี่ ไม่มีสามีคอยปกป้องคุ้มครอง
นางสาวปุยบินไปอังกฤษคนเดียว เที่ยวบินนั้นออกหลังเที่ยงคืน จำวันที่ไม่ได้แล้ว สมมุติแล้วกันนะคะ
หน้าตั๋วเขียนว่าออกเวลา 00.30 น. วันที่ 15 June ซึ่งจริงๆ เครื่องออกหลังเที่ยงคืนของวันที่ 14
แต่เพราะมันเป็นวันใหม่ (หลังเที่ยงคืน) หน้าตั๋วเลยเขียนว่าวันที่ 15 นางสาวปุยไม่เคยบินเวลานั้นมาก่อน
ก็บอกพ่อแม่ว่าบินคืนวันที่ 15 ปรากฏว่าไปถึงเขาบอกว่าเครื่องออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว...

นางสาวปุยก็จำจนวันตาย...ไม่มีพลาดอีกเลยนับแต่นั้นมาค่ะ... สาวๆ ที่บินไฟล์ทหลังเที่ยงคืน
อย่าลืมเช็คให้ดีนะคะ ไม่งั้นจะ "สะเหร่อ" แบบนางสาวปุย...เสียทั้งเงิน ทั้งเวลา เสียหน้าอีกต่างหาก (ฮา)...

[phimmanee]

เรื่องสะเหร่อมีเยอะเหมือนกันค่ะ...เอาเรื่องสะเหร่อของคุณหลวงก่อนแล้วกัน ปกติเราสองตา-ยายชอบไปดู Symphony แล้วก็จะซื้อตั๋วปีีไปเลย คืนนั้นสองตายายแต่งตัวซะหรูเลย คุณหลวงใส่สูทซะหล่อ พี่ก็ล่อชุดราตรียาว แล้วคืนนั้นคณะ Houston Symphony เล่นเพลงของ Beethoven แล้วก็เป็น Beethoven Symphony No. 5 ที่พี่ชอบที่สุดด้วย พอไปถึงหน้าประตูคุณหลวงก็ยื่นตั๋วให้คนเก็บตั๋ว คนเก็บตั๋วรับไปแล้วก็มองหน้าเราพร้อมกับบอกว่า "Beethoven: Symphony No. 5 เล่นอาทิตย์หน้า แล้ววันที่ในตั๋วนี้ก็เป็นอาทิตย์หน้า...5555 หน้าแตกหมอไม่รับเย็บเลยงานนี้

[pa-tew]

ป้าติ๋วมาแจมด้วยคน ไอ้เรื่องสะเหร่อนี่ ป้าติ๋วถนัดมาก ที่สะเหร่อ แบบต้อง

จดจำไปนานคือเดินทางไปนครศรีธรรมราช โดยทางรถไฟ ป้าไปจองตั๋ว ด้วยสมอง

อันสดใส ท่องไปเลยว่าต้องไป รถตู้นอนชั้น 2 เตียงล่าง ปรับอากาศ และต้องเป็นรถ

ด่วน กำหนดวันเดินทาง 21 จำเดือนไม่ได้ เพราะเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นมานานแล้ว แต่จำ

วันที่ได้แม่นยำ


พอถึงสถานีรถไฟ ก็จัดการจองตั๋ว ปรากฏว่าวันที่ 21 เดือนนั้น

ไม่มีเตียงล่าง ว่างเลย ป้าก็ต้องเลื่อนไปวันที่ 19 เร็วขึ้น 2 วัน แต่สมองมันจำแต่วันท่ี 21

แม่นยำ พอถึงเวลาเดินทาง ป้าก็เดินทางวันที่ 21 นั่งแท๊กซี่ หอบกระเป๋าพะรุงพะรัง รีบขึ้น

ไปเก็บกระเป๋าบนรถไฟก่อน ใกล้รถไฟจะออก ก็มีสาวๆ เป็นกลุ่มขึ้นมานั่งที่ของป้า ป้าก็นึกว่า

อะไรวะเอาของมาวางที่นั่งเรา ทั้งๆ ที่มีของเราตั้งอยู่ สงสัยดูเบอร์ที่นั่งผิดแหงๆ รีบเดินไปหา

แล้วบอกว่านี่ที่นั่งของป้านะคะเขาก็เอาตั๋วมาดู อ้าว.....เบอร์ที่นั่งตรงกับเราเลย ป้าโวยแบบเบาๆ

(ดีนะที่โวยแค่เบาๆ ม่ายงั้นอายเขาตาย) ทำไมขายถึงตั๋วซ้ำนะ ไม่ดูให้ดีซะก่อน นึกขึ้นได้ก็หยิบตั๋ว

ของป้าขึ้นมาดู โอ้...แม่เจ้า วันที่ของเรา 19 ไม่ใช่ 21 งานเข้าแล้วซิเรา ถึงคราวต้องขอโทษเขา

ยกใหญ่ เขาก็ดีคงเห็นว่าเป็นคนแก่.....เขาเลยสงสารว่ามันเลยมาตั้ง 2 วันหมดสิทธิ์ที่จะขอคืนเงิน

ทำไงดีล่ะ ถ้าต้องยกกระเป๋ากลับบ้าน มันไกลมาก


มีพนักงานหนุ่มๆ ใจดี แฮะ แฮะ เน้นว่า หนุ่มๆ ฮิ ฮิ บอกว่า ป้ามีทางเดียว คือ

ซื้อตั๋วใหม่ เขาเอาตังค์ไปช่วยซื้อให้ป้า สักพักกลับมาบอกว่าไม่มีตั๋วตุ้ปรับอากาศ มีแต่ตู้นอนพัดลม

แถมยังเตียงบนอีกต่างหาก เอาไงดี คิดสักพัก ก็ต้องเอาละวะ เป็นไงก็เป็นกัน ดีกว่าหิ้วกระเป๋ากลับบ้าน

อยากจะบ้า ตู้นอนพัดลมร้อนสุดๆ ห้องน้ำเหม็นมากๆ แต่ก็ต้องทน ต้องปีนไปนอนชั้นบน แต่เพราะ

อากาศร้อนเลยทำให้ไม่ปวดฉี่บ่อย ก็เลยโชคดี ไม่ต้องปีนขึ้นปีนลงหลายๆ ครั้ง เพื่อเข้าห้องน้ำ จำ

จนตายเชียว เสียทั้งเงิน เสียทั้งหน้า สุดท้ายก็เสียเหงื่อไปเป็นปี๊บเลยโชคดีไม่มีน้ำเหลือให้ต้องฉี่ 555+++++

[heng heng]

555555555 เข้ามาขําคุณแมวด้วยคนค่ะ แต่ก็ยังโชคดีค่ะที่มาก่อนวันที่จะไป อย่างเรื่องของเรานี้เข้าข่ายเสร่อใหมนี่ เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา เราและลูก สามีไปเดินในเมืองกัน สายตาเราเราไปปิิ๊งกระโปรงตัวนึงชอบมากเป็นผ้าพลิ้วแล้วเป็นชั้นๆ ก็เดินเข้าไปหยิบลองทาบตรงเอวดููว่ายาวขนาดไหน ขณะกําลังทาบอยู่นั้น ลูกสาวพูดขึ้นว่า แม่ นั่นมันเป็นเสื้อเกาะอกนะ ไม่ไช่กระโปรง เหรอลูก เรารีบแขวนไว้ที่เดิมและรีบเดินออกมาเลย

[pimlapas]

วันนี้เราเพิ่งเจอมาเลยค่ะ อายสุดๆ ออกแนวมั่วนิ่มอีกต่างหาก
เรื่องมีอยู่ว่า ไปช๊อปปิ้ง เพื่อจะเอาของไปฝากคนที่เมืองไทย และเน้นลุงเอาไว้แล้วว่า ของกิน ของสด ไม่ซื้อนะ กินของให้ตู้เย็นให้หมด เพราะเวลาเหลือไม่กี่วันแล้ว เสียดายของ ลุงก็รับปากกันดีเลยทีเดียว

พอไปถึงก็ช๊อปของที่ต้องการ ฮาๆ เราก็ซื้อช๊อคโกแลต และขนมเอาไปฝากหลานๆ เอาใส่รถเข็นดิบดี มองหาของอื่นๆต่อ
ดันมีรถเข็นของใครไม่รู้มาจอดข้างๆ เราไอ้ เราก็นึกว่า รถของเราที่ช๊อปไว้ไง ฮาๆ ๆเดินเข็นรถคนอื่นไปซะอีก รถเข็นของตัวจอดไว้ที่เดิม
เข็นรถของเค้าไปไม่พอ มองมาเห็นของสด มีผักแช่แข็ง และปลาแช่แข็ง เริ่มบ่นลุงแล้ว บอกว่า ของในตู้ให้กินให้หมดไงดันจะซือ้อีก ปากก็บ่นๆๆ อินังลุงก็ดันเดินไปทางไหนไม่รู้ เราก็เลยเอา ผักแช่แข็ง ปลาแช่แข็ง และไข่ ไปเก็บชั้น จ๊ากเลยค่ะ เพราะว่าเจ้าของรถ วิ่งมาทวง หน้าแตกหมอไม่ัรับเย็บแลย อินังลุงเดินมาเจอพอดี ยืนหัวเราะ บอกเมียตรู ทำไปได้ อ้าวเราเห็นช๊อคโกแลต และขนมดันซื้อเหมือนเราเป๊ะนี่นา อายม้วนเลย รีบขอโทษเค้า ดันเอาของเค้าไปเก็บตู้แช่เกือบหมด ดูดิ๊ เป็นไปได้ขนาดนี้นะคนเรา

[Nhupom]

มีตอนมาต่อเครื่อง หลังจากกลับจากเยี่ยมคุณตา(น้องชายตา)
ต้องดูแลกระเป๋าของตาๆยายๆ 3ท่าน+ของตัวเอง
ด้วยความรีบร้อนเนื่องจากเหลือเวลานิดเดียว และเป็นการเดินทางครั้งแรก
กลัวตกเครื่องบินสุดๆกลัวไปเช็คอินไม่ทันทั้ง 4 คน
ทำให้รีบร้อนจำตัวเลขผิด... นึกว่าจากกระเป๋าตัวเองอยู่ล็อคสายพานหลังสุด วิ่งไปหลังสุดเพื่อเอากระเป๋า
ปรากฎว่าหาไม่เจอ วิ่งไปมาอยู่ 2 รอบ
เลยหยิบเลขสายการบินที่ตัวเองนั่งมาดู แป่ว !! ดูเลขผิดนี่.. เพราะไอ้เลขผิดนี่หล่ะค่ะ กว่าจะได้กระเป๋า
ทั้งอาย คุณตาคุณยาย ทั้งขำตัวเอง

[ร้านหนังสือนกน้อย]

สวัสดีค่ะทุกคน..

มีเยอะมาก เเต่ตอนนี้ยังคิดไม่ออก ฮิๆๆๆ

เอาเรื่องเเรกเลยนะค่ะ เข้าห้องน้ำผิด จะว่าไปเเล้วบ่อยมากกกกกกกกก
ที่จริงก็ดูสัญญลักษณ์ตลอด เเต่ไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่มองดีที่สุดยังเข้าห้องน้ำผู้ชาย....

สงสัยเขาทำกระโปรงให้ผู้หญิงเล็กไปเน๊าะ

[Puimek]

[quoteเข้าห้องน้ำผิด จะว่าไปเเล้วบ่อยมากกกกกกกกก
ที่จริงก็ดูสัญญลักษณ์ตลอด เเต่ไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่มองดีที่สุดยังเข้าห้องน้ำผู้ชาย....

สงสัยเขาทำกระโปรงให้ผู้หญิงเล็กไปเน๊าะ[/quote]

แกล้งดูผิดรึเปล่าจ๊ะ..ฮิฮิ...