อยู่เมืองนอก ไม่ได้อยู่เมืองสวรรค์
7 ปีกว่าแล้วที่อยู่ที่นี่ ได้เรียนรู้ประสบการณ์ด้วยตนเอง พบเจอผู้คนต่างเชื้อชาติศาสนามีทั้งคนดีและไม่ดีแต่ส่วนมากจะเจอแต่คนดีดี อยู่เมืองนอกต้องอดทนกับอากาศที่หนาวเหน็บและอากาศเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาบางวันมีสามฤดููเลย อีกสองเดือนครบเจ็ดปีที่ทํางานมาตลอด งานที่ทําคืองานสวนที่จะต้องปั่นจักรยานไปทําทุกวันระยะทางเกือบเจ็ดกิโลเมตร ไม่ว่าอากาศจะหนาวเหน็บ หิมะลง ลมแรง ฝนตก ก็ต้องปั่นจักรยานลุยไปทํางานจนทุกวันนี้ เหนื่อยไหม ท้อแท้ใหม ทุกอย่าได้แต่คิด แต่มีกําลังใจได้คือลูก ที่ทําให้ใจแม่ท้อไม่ได้ เมื่อพาเขามาเริ่มต้นที่นี่เราก็ต้องพาเขาไปให้ถึงจุดหมาย ทํางานเมืองนอกก็ต้องอดทน ทนกับเพื่อนร่วมงานบางคน บางคนก็ดี คิดว่าคงจะมีทุกที่ อย่างเรานี้มักโดนเพื่อนร่วมงานคอยจ้องจับผิด แปลกใหม เขาจะจับผิดเราเพราะเขาเห็นเราทํางานเสร็จก่อนเขา และเราจะเป็นคนใหม่ของเขาทําไม่เราทําเสร็จก่อน ขี้นินทา ขี้อิจฉา แต่ต่อหน้าบอสทําดี ทํางานเห็นแก่ตัว ดึงงานไว้ไม่อยากให้เสร็จ เราโชคดีที่บอสอยู่ข้างเราเพราะเขารู้นิสัยคนพวกนั้น เลยทําอะไรเราไม่ได้ มันจะทําทุกวิถีทางเพื่อจะบีบให้เราอยู่ไม่ได้ ที่ทํางานมีคนพวกนี้ทั้งนั้น ถ้าไม่มีพวกเราคนเหล่านั้นจะชอบใจเพราะจะได้ทํางานกันตามสบาย เคยมีหญิงไทยคนหนึ่งเขาไปทํางานร่วมกับคนประเทศนั้น ูทําอยู่ได้สามวันต้องลาออก ทําไม่ได้เพราะมีแต่คนของพวกเขา และโดนแกล้ง คนไทยส่วนมากเห็นคนที่มาอยู่เมืองนอกคิดว่าสบาย อาจจะสบายสําหรับคนที่มีสามีมีอันจะกิน แต่สําหรับเราไม่ เลยต้องช่วยกันทํามาหากิน อยากจะเล่าจะเขียนอีก แต่เหนื่อยจังวันนี้ขอพักก่อนนะค่ะง่วงนอนแล้วด้วย พรุ่งนี้ก็ไปทัางานต่อ