สวัสดีคะเพื่อนๆพี่ๆ ทุกคน วันนี้มีเรื่องที่อยากระบาย ที่จริงก็อายเหมือนกัน แต่ก็อยากให้เก็บไว้เป็นบทเรียน กันไว้ดีกว่าแก้คะ
เหตุเกิดที่ภูเก็ตคะ คือเราได้ปล่อยให้แฟนไปเที่ยวกับเพื่อนเค้า ที่หาดกะตะ ภูเก็ต ส่วนตัวเองก็อยู่ที่บ้านกับพ่อแม่ ความที่ไว้ใจ บวกอยู่ด้วยกันมานาน มีลูกอีกสาม เลยยอมให้ไป
ต้องขอบอกก่อนว่าแกดีมาก รักลูก รักเมียไม่เคยนอกลู่นอกทาง ทําให้เราคิดว่ามันต้องไม่มีเรื่อง อีกอย่างแกอยู่ที่บ้านเราไม่ได้มันไม่ใช่แหล่งเที่ยวแต่ใจก็แอบกังวลเหมือนกัน แต่พยายามคิดในแง่ดีไว้ (แต่ความรู้สึกบอกเราอีกอย่าง) จนเรากลับมาถึงออสเตรเลีย ก็ถามแกตลอด แอบดูท่าทางหลายๆอย่าง เลยทําให้เราทะเลาะกันตั้งแต่กลับมา เพราะเรารู้ว่าแกโกหก จนวันหนึ่งเปิดดู ไอโฟนของแกเช็คดูอีเมล์ เห็นอีเมล์ส่งมาจากเวปของเวสเทิรน ยูเนี่ยน ส่งมาขอบคุณที่ใช้บริการส่งเงินออนไลท์
อ้าวเพิ่งทะเลาะกันไปหยกๆ แล้วนี่มันอะไร ส่งตังค์ไปให้ใคร เลยหยิบโทรศัพย์ของตัวเองถ่ายเก็บไว้เป็นหลักฐาน
พอถ่ายเก็บไว้แล้ว ก็ถึงเวลาระเบิดลง ถามแกว่าส่งเงินไปให้ใคร ทําไมทําอย่างนี้ แกก็บอกว่าไม่มีอะไร เป็นผู้หญิงเจ้าของบาร์ หมุนเงินไม่ทันเลยโทรมาขอเงิน ได้ฟังแค่นี่ก็ปรี๊ดแตกเลย ใครจะไปเชื่อว่าไม่มีอะไรกัน คนนะไม่ใช่ควาย เลยบอกแกว่าเอาเบอร์มาจะโทรไปหามัน แกก็ไปเอาเบอร์ผู้หญิงนั้น มาจากที่ทํางาน(ไม่รู้ว่าแอบโทรไปนัดแนะอะไรกันหรึเปล่าเพราะหายไปครึ่งชั่วโมง)พอได้เบอร์มาก็โทรเลยคะ ถามว่าคุณเป็นอะไรกับสามีฉัน (เป็นเพื่อน) รู้จักกันแค่อาทิตย์เดียวนี่นะ เป็นเพื่อนขอเงินสามีคนอื่น ผู้หญิงอายุ 22 เป็นเจ้าของบาร์ นี่คงจะไม่ธรรมดาแน่
แล้วก็ถามเค้าว่ารู้หรือเปล่าว่าเค้าแต่งงานแล้ว เค้าก็บอกว่ารู้ รู้แล้วทําไมยังยุ่่งอยู่อีก รู้ไหมคุณทําให้ครอบครัวเราบ้านแตก เค้าก็หัวเราะแล้วยังบอกเราว่าแฟนเรา จะซื้อบ้านที่ภูเก็ตขอให้เค้าหาดูบ้านให้หน่อย
เราก็เลยวางสาย แล้วมาคุยกับแฟนว่าสิ่งที่เค้าทําอยู่เราให้อภัยไม่ได้
เพราะมันน่ารังเกียจ เจ็บมาก ผิดหวังที่สุดเพราะเคยคิดว่าเราโชคดี
แม่ย่าก็อยู่ด้วยตอนนั้นเพราะเราบอกว่าเราไม่อยู่แล้ว แกก็บอกให้ลูกชายแกย้ายออกจากบ้าน แล้วค่อยคุยกันอีกครั้งเพราะเราใจร้อน
สรุปแกออกจากบ้านไป 2 วัน ก็ต้องให้กลับเพราะสงสารลูกถามหาพ่อตลอด บวกกับแกขอโอกาศ ก็เลยยอมเพื่อลูก สําหรับตัวเองยังไม่ให้อภัยแก เพราะมันเป็นเรื่องใหญ่สําหรับเรา ทุกวันนี้ก็พยายามคิดแต่เรื่องดีๆ
ที่แกทํา แต่ไม่รู้ว่าจะทนได้ไหม เพราะมันเจ็บจริงๆ ความไว้ใจมันพังไปแล้ว นี่แหละคือสิ่งสําคัญของชีวิตคู่เมื่อไม่มีสิ่งนี้แล้ว เราจะเดินไปด้วยกันได้ยังไงจริงไหม คิดทีไรนํ้าตาก็ไหลทุกที