ขนมครกสิงคโปร์ **สูตรเนื้อเหนียวนุ่ม**

[แตง]

เนื้อด้านล่างจะออกเกรียมเพราะต้องรอให้หน้าขนมสุกดี

[แตง]

เนื้อข้างในเป็นแบบนี้

[แตง]

ภาพนี้ใช้สูตร ๓ ทำ
เนื้อจะเหนียวใสกว่าสูตร ๑ และสูตร ๒ แต่ขนมจะฟูตอนอยู่ในพิมพ์ พอแคะออกก็ยุบตัวบ้างพองบ้าง

[แตง]

ชิ้นที่ไม่ยุบตัวข้างในเป็นแบบนี้ บางชิ้นที่ยุบตัวก็คล้ายๆแบบนี้

[แตง]

วันไหนต้องการเปลี่ยนรูปแบบก็ทำแบบนี้
ภาพนี้ใช้พิมพ์วาฟเฟิลทำ ตั้งใจหยอดแป้งในร่องขนมวาฟเฟิล เพื่อให้เป็นตารางสี่เหลี่ยมมีรูว่างตรงกลางช่อง แต่หยอดแป้งมากไปเลยได้มาแบบนี้

ให้ดูเป็นตัวอย่างสำหรับคนที่ไม่มีอุปกรณ์ครบถ้วน ทำแบบนี้ก็ได้ หรือจะหยอดใส่กระทะทำแบบแพนเค้กก็ได้

[แตง]

ให้ดูชัดๆ เราชอบทานแบบนี้เพราะเนื้อนุ่มเหนียว มีกลิ่นหอมของกะทิและใบเตย แถมเสร็จเร็วดีด้วย โพสซะยาวเหยียด หากพิมพ์ผิดหรือตกหล่นไปบ้างก็พยายามอ่านให้รู้เรื่องก็แล้วกัน

ท้ายนี้ก็ฝากข้อคิดจากห้องครัวสักนิด
"ทุกคนมีสติปัญญาอยู่กับตัวจะมากน้อยต่างกันไป ใครมีปัญญามากก็เรียกว่าฉลาด สติปัญญานั้นเราสามารถที่จะเพิ่มมันได้ด้วยการเรียนรู้และการคิด การเรียนรู้ก็สามารถทำได้หลายทาง ทั้งจากการเรียนจากครู การอ่านหนังสือ การเรียนรู้จากประสบการณ์ ฯลฯ

แต่สำหรับความคิดนี่ คิดอย่างไรล่ะที่ทำให้เกิดปัญญาเพิ่มพูน หากใครไม่รู้ว่าจะคิดยังไงก็ให้เริ่มต้นที่รู้จักตั้งคำถามก่อน เพราะคำถามจะเป็นตัวนำความคิด และกำหนดความรับรู้ เพื่อหาคำตอบ การใช้คำถามบ่อยๆจะช่วยกระตุ้นให้เกิดปัญญา

คนที่มีปัญญาก็หมั่นใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นสิ่งต่างๆตามสภาพความเป็นจริง การได้ยินได้ฟังได้เห็นอะไรก็ใช้ปัญญาพิจารณาก่อนที่จะเชื่อ ตัวอย่างง่ายๆ เช่น ใครเค้าว่าเราดี เราชั่วหรือสาปแช่ง ก็ไม่ต้องไปโกรธเค้า ใช้ปัญญาพิจารณาดู คนเราจะดีหรือจะชั่วอยู่ที่การกระทำของตัวเอง ไม่ใช่เป็นเพราะคำพูดของคนอื่นที่ทำให้เราเป็น นี่แหละเค้าเรียกว่ารู้จักใช้ปัญญาคิด

ท้ายนี้วิธีเพิ่มปัญญาอีกอย่างคือ มีศีล สมาธิ แล้วปัญญาจะเกิด เป็นปัญญาที่ทำให้รู้แจ้งเห็นจริง"

[หญิงป้า ณ คุ้มฮาแตก]

ขนมไทยทำแต่ชื่อเป็นต่างชาติ เหมือนอย่างลอดช่องสิงคโปร์ คนไทยทำแต่ชื่อขนมเป็นของชาติอื่นซะนี่ ลอดช่องที่สิงคโปร์ขาย จะไม่เหมือนที่ไทยทำขายแต่คล้ายๆกัน

ที่ชื่อลอดช่องสิงคโปร์ เพราะว่าร้านที่ทำลอดช่องเจ้าที่อร่อยที่สุดในยุคนั้น
ตั้งอยู่ตรงโรงหนังสิงคโปร์ (ซึ่งต่อมาเป็นชื่อ โรงหนังเฉลิมไทย) ค่ะ

<span style='color:red'>
คุณแตง...หญิงป้าลองทำสูตรสอง
รสชาติเหมือนกับ Poffertje ของดัตช์
เพียงแต่ว่า ของดัตช์สีเหลืองอ่อน หญิงป้าก็ใช้เครื่องทำ Poffertje เป็นไฟฟ้าเหมือนของคุณ
จึงใช้เทคนิคแบบคุณ คือปิดสวิทช์
แต่ว่า พอจะถ่ายรูป แบตฯหมด พระยาเทครัวไปชาร์จให้ใหม่
พร้อมบอกว่า พรุ่งนี้ค่อยทำอีกเที่ยว แล้วค่อยถ่ายรูปส่งครู...

แต่พระยาเทครัวบอกว่า ขนมครกไทยอร่อยกว่า
รอไปส่งการบ้านนะคะ ขอบคุณ เพราะกำลังไม่ทราบว่า จะหาอะไรทำเล่นพอดีค่ะ</span>

[แตง]

ขนมไทยทำแต่ชื่อเป็นต่างชาติ เหมือนอย่างลอดช่องสิงคโปร์ คนไทยทำแต่ชื่อขนมเป็นของชาติอื่นซะนี่ ลอดช่องที่สิงคโปร์ขาย จะไม่เหมือนที่ไทยทำขายแต่คล้ายๆกัน

ที่ชื่อสอดช่องสิงคโปร์ เพราะว่าร้านที่ทำลอดช่องเจ้าที่อร่อยที่สุดในยุคนั้น
ตั้งอยู่ตรงโรงหนังสิงคโปร์ (ซึ่งต่อมาเป็นชื่อ โรงหนังเฉลิมไทย) ค่ะ

เหตุผลหนึ่งตั้งชื่อตามโรงหนังสิงคโปร์ อีกเหตุผลหนึ่งก็ตั้งชื่อตามแป้งที่ใช้ เพราะสมัยก่อนไทยต้องสั่งซื้อแป้งมันมาจากประเทศสิงคโปร์ เพราะยังผลิตเองไม่ได้ แต่หลังจากสงครามโลกครั้งที่ ๒ สงบลง ไทยก็ผลิตแป้งมันเพื่อใช้บริโภคในประเทศได้เอง

พูดแล้วก็คิดถึงขนมอินทนิล นะ เพราะเป็นขนมไทยโบราณทำทานเฉพาะในวัง เนื่องจากแป้งมันสมัยก่อนราคาแพงเพราะต้องนำเข้าจากประเทศสิงคโปร์ และการทำขนมพิถีพิถันพอสมควรเพราะต้องอบน้ำกะทิด้วยควันเทียนหลายครั้ง แป้งก็ต้องกวนจนได้ที่ ทำบ่อยๆกล้ามเนื้อแขนคงขึ้นเป็นมัดๆ

เอาตัวอย่างที่ำเราทำไว้มาให้ดู ภาพนี้เป็นขนมทำเสร็จแล้ว

[แตง]

เวลาจะทานก็ตักขนมที่ทำไว้ใส่ถ้วยขนมแล้วใส่น้ำแข็งทุบลงไป ทานแล้วจะได้กลิ่นหอมใบเตยจากตัวขนม และกลิ่นควันเทียนจากน้ำกะทิ ถ้ามีดอกกระดังงาด้วยก็อบพร้อมควันเทียน จะได้กลิ่นหอมมากขึ้น นี่แหละขนมไทย

ขนมนี้เท่าที่รู้มีคนทำขายอยู่ ๒ เจ้า ร้านหนึ่งอยู่แถวท่าเตียน อีกร้านอยู่ซอยวัดสังเวช บางลำภู ขนมนี้จะมีขายเฉพาะวันจันทร์เท่านั้น ใครไปแถวนั้นก็ลองซื้อทานดู แต่ถ้าอยากทำเอง เอาไว้หน้าร้อนจะมาโพสให้