มีสตรอเบอรี่เหลือในตู้เย็น กลัวจะเสีย พอดีไปเจอคุณ Sunisa เธอส่งการบ้านแยมโรลคุณป้ามุกดา เห็นเธอบอกว่านุ่มอร่อย เกิดอยากลองทำอีกซักครั้งแล้วซิ จำได้ว่าทำโรลแบบนี้ครั้งแรกตอนอายุสิบแปดเห็นจะได้ ทำครั้งนั้นครั้งแรกแล้วก็ไม่ได้ทำอีกเลย เพราะโรลแล้วตัวเค้กแยกออกจากกัน (ยังกะแผ่นดินไหวยังไงยังงั้น) เลยไม่อยากจะลองทำเป็นครั้งที่สองอีก แต่เมื่อได้ยินคุณ Sunisa เธอยืนยันความสำเร็จและอร่อยก็อยากลองบ้าง อีกอย่างเห็นพี่เหมียวยืนยันอีกคนและอยากให้ได้ลองทำกันดู ตาก็อ้าวๆทำก็ทำ
ทำออกมาแล้วนะ โอ๊ย.. พอใจมากๆเลยค่ะ อร่อยมากๆ สุดยอดจริงๆ เนื้อเค้กหวานนุ่ม ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะโรลได้ ไม่ไปเจอคุณ Sunisa จุดไฟนำทางให้เจอสูตรคุณป้ามุกดา ชาตินี้ตาก็คงไม่ได้ทำโรลอีกทั้งชาติ พอกลางวันบังเอิญวันนี้อากาศดีมาก ตากับที่รักก็ออกไปนั่งที่ระเบียง (เล็กๆ) กัน จิบกาแฟกันไป หนุงหนิงกันไป กินโรลแสนอร่อยกันไป โอ๊ย.. มีความสุขจริงๆเลยวันนี้ ทั้งอากาศเป็นใจ เค้กก็อร่อย เจ้าหมาตัวป่วนก็ไม่ป่วน หลับได้หลับดี เฮ้อ.. สุขใจ แฟนบอกว่าเค้กอร่อยอย่างนี้นะ ไปมีตติ้งเพื่อนพี่แกคนไหนให้ตาทำไป พี่แกติดใจมากๆ
ขอบคุณคุณป้ามุกดาสำหรับสูตรนะเจ้าคะ ขอบคุณคุณสุนิสา และพี่เหมียว (คนเก่ง) ที่จุดไฟนำทางให้ด้วยค่ะ