ครัวไกลบ้าน

เสร็จแล้วก็หมักทิ้งไว้ก่อนประมาณ ๓ ชั่วโมงเพื่อให้ส่วนผสมทุกอย่างเข้ากันดีแล้วก็เอาออกไปตากแดดได้ แต่ถ้าใครหมักในตู้เย็นแล้วก็ไม่ต้องหมักอีก ห่อเสร็จแล้วก็เอาไปตากแดดได้เลย สำหรับการห่อเป็นท่อนยาวๆอย่างในรูป เราใช้วิธีเรียงใส่ถาดไว้ตอนตากแดด เนื่องจากเนื้อหมูยังไม่แข็ง ถ้าเอาไปห้อยราวไว้เนื้อมันจะเทกองกันลงมาหมด แต่ถ้ามัดเป็นท่อนสั้นๆแล้ว ก็อาจจะแขวนราวตากแดดได้ไม่ต้องเรียงใส่ถาดก็ได้

บ้านใครแดดแรงก็ตากแดดไว้จนกว่ากุนเชียงแห้งสนิท ก็เก็บห่อแล้วแช่ไว้ในตู้เย็นได้ สำหรับผู้ที่ไม่มีแดดให้ตาก หรือมีน้อย หรือไม่อยากใช้เวลาตากแดดหลายๆวัน ก็ใช้วิธีตากแดดหรือผึ่งลมให้เนื้อกุนเชียงแห้งสักหน่อย ประมาณว่าแข็งเป็นท่อนแล้ว เราก็เอาเข้าเตาอบต่อใช้ไฟ ๒๐๐ องศาฟาเรนไฮต์ อบประมาณ ๒-๓ ชั่วโมงแล้วปิดไฟ แล้วพักต่อในเตาอบโดยไม่ต้องเปิดเตาออกมาพักไว้ต่อ ๒ ชั่วโมงเนื้อกุนเชียงก็จะแห้ง ทดสอบโดยการเฉือนดูข้างในก็ได้ว่าแห้งดีพอหรือยัง

ภาพนี้เราตากแดดไว้ ๑ วันแล้วก็เอาไปเข้าเตาอบต่อ แล้วเอาออกมาผึ่งแดดผึ่งลมต่อ ๑ วันก็ใช้ได้แล้ว ถ้าใครห่อด้วยพลาสติกให้แกะพลาสติกออกก่อนอบด้วย แต่ถ้าห่อด้วยกระดาษไขเอาเข้าเตาอบได้เลย

หรือใครไม่ต้องการที่จะตากแดดก็สามารถเอากุนเชียงที่ห่อแล้วเข้าเตาอบได้เลย โดยใช้ไฟ ๒๐๐ องศาฟาเรนไฮต้ อบนานประมาณ ๕ ชั่วโมง ปิดไฟแล้วพักต่อในเตาอบอีก ๒ ชั่วโมง ก็ใช้ได้ทดสอบโดยเฉือนดูเนื้อข้างในด้วยนะ ถ้ายังไม่แห้งสนิทดีก็ผึ่งลมไว้ต่ออีกวันสองวันก็ได้ จะวางไว้ที่ไหนของบ้านก็ได้ใช้แดดหรือไม่ก็ได้ ภาพนี้เป็นการทำครั้งที่สอง ที่เราหมักหมูในตู้เย็นก่อนแล้วเอามาห่อ เราเอาเข้าอบเลยโดยไม่ตากแดดก่อน ถาดที่อบนี้เป็นถาดที่มีมาพร้องกับเตาอบสำหรับใช้ Broiler น่ะ มันจะมีถาดข้างล่างอีกที ส่วนถาดบนจะมีรูปสำหรับให้ไขมันไหลออกลงไปถาดล่าง ใครไม่มีก็เอาตะแกรงวางบนถาดอีกทีก็ได้ ที่ต้องทำอย่างนี้เอาจะมีน้ำมันไหลออกมาน่ะ

ตามความเห็นของเรานะ สำหรับผู้ที่ใช้ไส้หมูทำยัดกุนเชียงใส่ในไส้แล้วก็อบให้แห้งได้ไม่เป็นไร แต่ถ้าเราใช้วิธีห่อกระดาษไขแล้วอบเลย ผลออกมารูปร่างกุนเชียงจะดูไม่เรียบสวยเพราะเนื้อกระดาษและเนื้อหมูมันนิ่ม เมื่อน้ำมันละลายออกมามันเลยดูเป็นคลื่น แต่ถ้าเราห่อแล้วตากแดดหรือผึ่งลมให้เนื้อหมูจับตัวแข็งก่อนเอาไปอบ รูปร่างกุนเชียงจะดูเป็นแท่งเรียบสวยกว่านะ เปรียบเทียบให้ดูกุนเชียงที่ซื้อมากับที่เราทำเอง ภาพซ้ายมืองเรียงกัน ๓ แท่งเป็นกุนเชียงซื้อมานานแล้ว ส่วนขวามือนั้นเป็นกุนเชียงทำเอง (แกะกระดาษและพลาสติกทีห่อออกไปแล้วนะ) ที่ตากแดดให้แข็งก่อนเข้าเตาอบ ส่วนภาพที่อบเลยไม่ได้ถ่ายรูปไว้เพราะรูปร่างมันไม่สวยน่ะ
เป็นอันว่าเสร็จสิ้นขั้นตอนการทำกุนเชียงแล้ว ใครไม่เข้าใจก็ถามได้นะ เผื่อเราอาจอธิบายตกหล่นไปบ้าง

กุนเชียงของเราใช้เวลาทำทั้งหมดรวมการตากแดดด้วยก็ประมาณ ๓-๔ วัน ก็ทานได้แล้ว หรือเร่งด่วนหน่อยก็ ๒ วันทานได้ใช้การอบช่วยเอาน่ะ นี่ทอดฉลองความสำเร็จหน่อย

นี่เอาไปทำข้าวผัดกุนเชียง

ส่งการบ้านคูรแตงค่ะ สูตรกุนเชียงไร้ไส้ (ไร้เหล้า เพราะหาไม่ทันค่ะ) มีปัญหาเรื่องขนาดหน่อยค่ะ เพราะยังไม่ถนัดมือ รสชาติค่อนข้างใกล้เคียง แต่ขาดความอร่อยไปหน่อย เพราะขาดเหล้าไงคะ

ย่างออกมาแล้วจ้าสีสันสวยงามเชียว

มาแล้ว มาแล้วค่ะ กุนเชียงไร้ไส้สูตรพี่แตง ความคิดพี่แตงนี่เป็นเลิศเลยค่ะ ตานี่หาซื้อไส้ไม่ได้เลย เคยไปถามซื้อที่ร้านหมูคือเค้าไม่ขายให้นะ เค้าเอาไว้ทำไส้กรอกขายเอง แต่คนไทยบางคนไปสั่งที่โรงฆ่าหมูเลยค่ะ เอาละ คราวนี้ไม่มีไส้ก็ไม่ได้ง้อเลยซักนิด เพราะทำกุนเชียงแบบไร้ไส้ได้ละ อร่อยด้วย ตาทำ ๗ แท่ง ที่รักกินไป ๖ แท่ง เหลือไว้ให้ตาแท่งเดียวเองค่ะ บอกว่าอร่อยมาก แฟนตานี่เค้าใจร้ายใจดำจริงๆนะ กินแทบหมด แต่ยังดีที่ยังเหลือความมีเมตตาอยู่บ้าง เหลือไว้ให้ตั้งแท่ง ขอบคุณพี่แตงมากๆสำหรับสูตรอร่อยๆค่ะ สีสันโอเคหรือเปล่าคะ

ตาจะทำอีกเยอะๆเลย ยังไม่ได้กินสมอยากเลย แฟนแย่งหมด

กุนเชียง สูตรพี่แตง ขอบคุณสำหรับสูตรค่ะพี่แตง อร่อยมากค่ะ คนที่บ้านกินจนหมด กลับมาไม่เหลือให้สักชิ้นเลย ปุ๊กทำแบบเมื่อวานนี้ ๑ แดด เที่ยงมาอีกวัน ๑ อบ แล้วกินเลย ช่วยติหน่อยนะคะพี่

เบื้องหลัง ก่อนหั่นเป็นชิ้นๆพอคำของคนที่บ้าน

ในที่สุดกิ๊บก็มีวันนี้ วันที่มีกุนเชียงไว้ในครอบครองเป็นของตัวเอง เพราะพี่แตงแท้ๆ กิ๊บถึงมีกุนเชียงกิน แต่ว่าไม่มีเหล้าจีน เลยไปแปะคำถาม ถามพี่ๆ เพื่อนๆ ทั้งหลายว่าทำไงดี พี่แจ๋มาจุดประกายปิ๊งว่าไวน์ขาวน่าจะพอกล้อมแกล้ม กิ๊บก็เลยเอาไวน์ขาว ๑ ช้อนโต๊ะ ผสมกันวิสกี้ไทย ๑ ช้อนชา เมาไม่เมางานนี้รู้แน่นอนค่ะ

ไอ้กิ๊บตัวจริงต้องทำตอนดึกๆ นี่ห่อเสร็จตอนตีสามค่ะ เจ้าบ้านบ่นใหญ่เลย กิ๊บก็มึน ก็คนมันอยากกินนี่หว่า แถมหาว่าเราทำของแปลกกินอีกแล้ว แหม.. วันนี้เลยงอนกันไปวันนึงเพราะชอบมาแหย่เรื่องอาหารไทยว่าประหลาด จริงๆเค้าไม่ได้อยากว่าจริงๆหรอก แต่เค้าแค่แหย่ แต่แหย่มากๆ กิ๊บก็ยั๊วะเป็นเหมือนกันนะ แหย่ก็แหย่ ชั้นไม่สน ห่อเสร็จแล้วด้วย

เช้ามารีบเอาไปบ้านแม่ย่าเพราะบ้านตัวเองไม่มีที่ตาก เอาไปวางไว้สนามหญ้าหน้าบ้านเลย แม่ย่าเห็น ขำใหญ่เลย พากันล้อไอ้กิ๊บกันอีกแล้วว่ามันทำของประหลาดกินไม่เว้นแต่ละวัน แม่ย่ากับเจ้าบ้านเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย กิ๊บโดนแหย่เข้ามากๆ แรกๆก็ยิ้มอยู่หรอก ขำ ขำ แหย่ไปแหย่มา ทนไม่ไหวค่ะ เลยทะเลาะกับเจ้าบ้านอีกหน

ไม่สน เอาไปตากแดดไว้ แห้งได้นิดหน่อย กลับบ้านมาเอายัดเตาอบไป ๓ ชั่วโมง ออกมาหน้าตาแบบนี้ค่ะ ก่อนเอามาส่ง หั่นกินไปเอง ๒ ท่อนแล้วค่ะ อายจัง อร่อยมากๆเลยค่ะ กิ๊บชอบกุนเชียงหวานๆ ใส่น้ำตาลเพิ่มเข้าไป หวานถูกใจเลยค่ะ ไม่รู้มาก่อนว่าคนเราทำกุนเชียงกินเองได้ด้วย นึกว่าต้องซื้อเค้าตลอดไปซะแล้ว แพงแสนสาหัส ต้องกรี๊ดดังๆว่าเราทำเองก็ได้ ขอบคุณพี่แตงเจ้าของสูตร ที่เอื้อเฟื้อให้กิ๊บมีกุนเชียงกินวันนี้ค่ะ ฝากตรวจการบ้านด้วยนะคะ

ไปเห็นกุนเชียงเจ้ากิ๊บ นึกขึ้นมาได้ว่าลืมส่งการบ้าน สงสัยครูเห็นว่าลืมส่ง ตีตาย เฮ้อ ครูขานักเรียนใส่ผงพะโล้เข้าไปด้วยนะคะ อร่อยดีค่ะ นี่ค่ะ ผลงาน